මට හිතෙන හැටි.

පරිගණකය ඉදිරියේ හිදගත්තේ සතියකට පසුව බැවින් බ්ලොග් ලිවීමට හෝ කියවීමට නොහැකිවිය.(විශේශයෙන්ම දේශපාලන ලිපි). වෙන වෙනම ලිවියයුතු කාරණා කිහිපයක් ගැන එකම සටහනක පළ කිරීමට සිදුවන්නේ කාල වේලාවක් නොමැතිකමින්ය.

සරත් ෆොන්සේකා

නඩු තීන්දුවේ ඇති සාධාරණ අසාධාරණකම් ගැන කතා කිරීමට මෙය වේලාව නොවේ. සියල්ල සිදුවී අවසන්ය. ඉතිරිව ඇත්තේ අභියාචනා තීන්දුව ගැන බලාසිටීම පමණි. කෙසේ වුවද මෙම තීන්දුව හරහා ජාත්‍යන්තරයට යන පණිවුඩය වන්නේ "සුදු කොඩි රැගෙන පැමිණී එල්.ටී.ටී.ඊ. සාමාජිකයන්ට වෙඩිතැබීමට ගෝටාභය රාජපක්ෂ මහාතා ෂවේන්ද්‍ර සිල්වා මහතාට නියෝග කල බව එවකට හිටපු හමුදාපති සරත් ෆොන්සේකා මහතා පවසයි" යන්න නොවේද? දැන් ලංකාවේ අධිකරනයකින්ම "ඔප්පුවී ඇති" ඇති එම චෝදනාවට උත්තර සොයාගැනීම රජයට සිදුවේ. "කුම්බලා මාළු කෑවාපන් විදවපන් බළලෝ".

ඉන්පසුව සදහන් කල යුත්තේ ලාංකීය සමාජයේ ඇති නොදැනුවත් භාවය සහ තමා යටත්වන නීති පද්ධතිය තුල ඇති අයිතිවාසිකම් පිළිබදව නොදැනීම යන කාරණය ගැන කතා කිරීමයි. මේ සදහාද ප්‍රස්තුතය වූයේ සරත් ෆොන්සේකා මහතා සම්බන්ධයෙන් යම් යම් අය විසින් විවිධ අවස්ථා වලදී දක්වන ලද අදහස්ය.(මෙවැනි අදහස් බ්ලොග් අවකාශයේද දුටුවෙමි).

"සරත් ෆොන්සේක චන්දෙ ඉල්ලුවෙ නැත්නම් පැන්ෂන් එකත් අරගෙන ලස්සනට ජීවත්වෙන්න තිබුන. දේශපාලනයට ආවෙ නැත්නම් ඔය ටික වෙන්නෙ නෑනෙ"

"සරත් ෆොන්සේකට මේ වෙච්ච දේට වගකියන්න ඕන ජෙප්පො.උං තමයි එයාව දේශපාලනයට ඇදල ගත්තෙ"

"ෆොන්සේකට තිබුනෙ එකපාරටම ජනාධිපතිතුමාට විරුද්ධව එන්නෙ නැතුව 2016 විතර චන්දෙ ඉල්ලන්න. එහෙම නැත්තං සංදානෙං ආවනං හොදම ඇමතිකමකුත් ගන්න තිබුනා"

‍ඉහත දක්වන ලද අදහස් වලින් ගම්‍ය වන්නේ කුමක්ද? මිණිසුන් තමාගේ අයිතිවාසිකම් තේරුම්ගෙන නොමැති බව හා ලංකාවේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ තරම නොවේද?

ෆොන්සේකාට ඡන්දයට ඉදිරිපත් වීමට අවශ්‍ය නම් 2016 වනතුරු බලා සිටිය යුත්තේ ඇයි?

රැකියාවෙන් විශාමගිය පසු තම ප්‍රධානියාට විරුද්ධවීම(දේශපාලනිකව) දඩුවම් ලැබියයුතු වරදක්ද?

මෙසේ සිතන ඡන්ද දායකයන් සිටින තාක් ලංකාවේ දේශපාලකයන්ගේ වර්තමාන තත්වය වෙනස් නොවනු ඇත.

වැදගත්- ෆොන්සේකා වැරදි නොකලා යයිද වැරදි කලානම් ඒවාට දඩුවම් නොදිය යුතු යයිද මා නොකියමි. ඔහු සිරගතවූයේ දේශපාලනය නිසා පමණක් බව දැඩිසේ විශ්වාස කරමි.

සරත් එන් සිල්වා.

ගොනා හැරෙන ඊලග පොල් පැලය සරත් එන් සිල්වා විය හැකිය. ඔහු අගවිනිසුරු ධූරය දැරූ කාලයේ දුන්නා යැයි කියන නඩු තීන්දුද නැවත සමාලෝචනය කරන බව වටින් ගොඩින් ඇසේ. මේ ගැන වඩාත් සතුටු වන්නේ(සහ ඊට වඩාත් වැඩි අයිතියක් ඇත්තේ) රාවය කතෘ වික්ටර් අයිවන් වියහැකිය. සරත් එන් සිල්වා මහතාගේ ධූර කාලයේදීම ඔහුට විරුද්ධව හඩනැගූ එකම පුද්ගලයා අයිවන් මහතාය.

එදා එන්සත් ජාතික පක්ෂය විසින් සරත් එන් සිල්වා මහතාට දෝෂාභියෝගයක් ඉදිරිපත් කලද ආණ්ඩුව විසින් එය පරාජය කරනු ලැබීමත් දැන් ඔහු එජාපයේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයකු වන විට ආණ්ඩුව ඔහුව දංගෙඩියට යැවීමට සැරසීමත් දෛවයේ සරදමක් නොවේද? අපේ පැරැන්නන් "කලකදි වහලු කලකදි රස වෙනවාලූ" කියා කීවේ මෙයටය.

වැදගත්- සරත් එන් සිල්වා ලබාදුන් ඕනෑම නඩු තීන්දුවක් පරීක්ෂා කිරීම හෝ ඔහුගේ අතීතය හාරා ඇවිස්සීම නීතියට එකගය. එමෙන්ම අනෙකුත් සියල්ලන්ම සම්බන්ධයෙන්ද නීතිය එසේ වියයුතුය.

සනත් ජයසූරිය සහ ශ්‍රී ලංකා ක්‍රිකට්.

ශ්‍රී ලංකා ක්‍රිකට් කණ්ඩායම ලෝක කුසලානයෙන් පසුව සියලු තරගාවලි පරාජයට පත්විය. විශේෂයෙන්ම එක්දින අනුශූරයන් මෙසේ එක්දින තරගවලින් පරාජය වීම විමතියට කරුණක් වන අතර ලෝක කුසලාන අවසන් තරගයට ක්‍රීඩා කල කණ්ඩායමෙන් අඩුවී ඇත්තේ මුරලිදරන් පමණි. ක්‍රීඩාවට රිංගාගත් දේශපාලනය මෙන්ම දිල්ෂාන්ගේ නායකත්වයද ඉවත් නොකලහොත් තත්වය මීටත් වඩා භයානක වීමට ඉඩ ඇත.

අනෙක් කරුණ මේ දිනවල මැදපෙරදිග සංචාරය සදහා සනත් ජයසූරිය විස්තර විචාරකයෙකු වශයෙන් සහභාගී වීම සම්බන්ධයෙනි. ඔබ ඔහුගේ විචාරයට සවන් දුන්නාද? ශ්‍රි ලාංකික විචාරකයන් අතරින් වඩාත්ම චෝදනා එල්ල වූ (දුර්වල දැණුම හා භාෂා හැසිරවීම සම්බන්ධයෙන්) රංජිත් ප්‍රනාන්දු මහතා ජයසූරියට වඩා කෙතරම් ඉදිරියෙන් සිටිනවාද! "බැරි වැඩ නොකරන් අබරෝ".

කතා කලයුතු අනෙක් කාරණාව වන්නේ සනත් ජයසූරියට මෙසේ අවශ්‍ය පරිදි පෞද්ගලික රූපවාහිණී නාලිකා සමග ගණුදෙණු කලහැකිද යන්නයි. මක්නිසාද යත් ඔහු ශ්‍රී ලංකාවේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයකු වන බැවිනි. එහෙත් ඔහුගේ වාසනාවට ඔහු සිටින්නේ ආණ්ඩු පක්ෂයේය.(එසේ නොවූයේ නම් ඔහු තවත් නුවන් හෙට්ටිආරච්චි කෙනෙකු වීමට ඉඩ තිබුනි). ඒ නිසා තව කාලයකට භයවීමේ අවශ්‍යතාවයක් නැත.