කතන්දරකාරයාට අභියෝගයක්! නරකයාටත් සෑමාටත් පිළිතුරු.

xxx මුලට දාල කක්ක ගැන ලිව්ව පෝස්ටුවෙදි ඇනෝකෙනෙක් කියල තිබුන කක්ක කතා වලින් කතන්දරට ගහනව බොරු කියල. ඒ මදිවට ඒ පෝස්ටුවෙ මම පාවිච්චි කල "xxx" බුද්ධිමය දේපලක් කියල ලහිරු මලය කියල තිබුන. ඒත් මදිවාට ප්‍රේමදාස මහත්තයගෙ පෝස්ටුවට කොමෙන්ටුවක් දාන "නරකය" කියනව මට දේශපාලනය ගෑවෙන්නෙ නැතුව කතා ලියන්න බෑ කියල. ඒකට සෑම +1කුත් දාල තිබුන. ඔන්න ඔය කතන්දර වලට උත්තර විදියටත්, කතන්දරකාරයට පොඩි අභියෝගයක් කරන්නත් එක්ක ඇනෝනිමසයාත් නැතිඑකේ තවත් කක්ක කතා දෙකක් දාන්න අන්තිමට හිත හදාගත්ත. මේ දෙකම ඇත්ත කතා සිද්ධවුනේ විශ්ව විද්‍යාල කාලෙ.

එක
මට මතක විදියට මේක අපි තර්ඩ් ඉයර් එකේ ඉන්න කාලෙ වෙච්ච සිද්ධියක්. අපේ බැච්එකේ කොල්ලො ටික ට්‍රිප් එකක් ගියා බදුල්ල බන්ඩාරවෙල පැත්තෙ හීතල බලන්න. ගෑල්ලමයි ගියේ නෑ. කොල්ලො විතරක් යද්දි යන විදිය ගැන අමුතුවෙන් කියන්න ඕන නෑනේ. පටන්ගත්ත තැන ඉඳලම අපි හිටියෙ ලංකාවෙ තියන හුඟක් දේවල්වලින් අනුමත වෙලා. මේ අතරෙ, හැමතැනකම ඉන්නව වගේ තවත් සෙට්එකක් හිටිය හැදිච්ච සංවර සීලාචාර දරුවො ටිකක්. එයාල මොකුත් පාවිච්චි කලෙත් නෑ. සිංදුවක් කියකිය ගමනෙ ගියා. මට මතක විදියට බන්ඩාරවෙල බස්එක නැවැත්තුවම කස්ටිය බස් එකෙන් බැහැල තම තමන්ගෙ වැඩ කරගත්ත. මම කිවුව හොඳ පුතාල සෙට්එකත් කඩේකට ගිහිල්ල එළවලු රොටී වගයක් කාල තේ බීල ආව. ටික වෙලාවකින් එක්කෙනෙකුගෙ "අවුට්පුට් එක" වැඩ කරන්න පටන් ගත්ත.

ඊට පස්සෙ සිද්ධවුනේ මේවගේ දෙයක්,
අරූ කෑගහනව "කක්ක බරයි කියල", කොල්ලො ටික ඩ්‍රයිවර්ට කියනව "අයියේ පොඩ්ඩක් බස්එක නවත්තන්න" කියල. ඊට පස්සෙ අහිංසක මූනත්තහඩුවක් තියන එකෙක් යනව ලඟ තියන ගෙදරකට ගිහිල්ල කියනව "ඇන්ටී/අංකල්/අයියේ/අක්කේ(අනව්‍ය වචන කපාහරින්න), අපි රුහුණු විස්ස විජ්ජාලෙ සිස්සයො, ට්‍රිප් එකක් ආව, එලවළු රොටියක් කාල යාලුවෙකුට බඩේ අමාරුව හැදිල, ටොයිලට්එකට යන්න පුළුවන්ද....."කියල.
ගෙදරින් ඇපෘවල් එක ලැබුනම වැඩේ කරගන්නව.
ආයෙත් ටිකදුරක් යනව

"කක්ක බරයි"
"අයියේ පොඩ්ඩක් බස්එක නවත්තන්න"
"ඇන්ටී/අංකල්/අයියේ/අක්කේ, අපි රුහුණු විස්ස විජ්ජාලෙ සිස්සයො, ට්‍රිප් එකක් ආව, එලවළු රොටියක් කාල යාලුවෙකුට බඩේ අමාරුව හැදිල, ටොයිලට්එකට යන්න පුළුවන්ද..... "

"කක්ක බරයි"
"අයියේ පොඩ්ඩක් බස්එක නවත්තන්න"
"ඇන්ටී/අංකල්/අයියේ/අක්කේ, අපි රුහුණු විස්ස විජ්ජාලෙ සිස්සයො, ට්‍රිප් එකක් ආව, එලවළු රොටියක් කාල යාලුවෙකුට බඩේ අමාරුව හැදිල, ටොයිලට්එකට යන්න පුළුවන්ද..... "

"කක්ක බරයි"
"අයියේ පොඩ්ඩක් බස්එක නවත්තන්න"
"ඇන්ටී/අංකල්/අයියේ/අක්කේ, අපි රුහුණු විස්ස විජ්ජාලෙ සිස්සයො, ට්‍රිප් එකක් ආව, එලවළු රොටියක් කාල යාලුවෙකුට බඩේ අමාරුව හැදිල, ටොයිලට්එකට යන්න පුළුවන්ද..... "

"කක්ක බරයි"
"අයියේ පොඩ්ඩක් බස්එක නවත්තන්න"
"ඇන්ටී/අංකල්/අයියේ/අක්කේ, අපි රුහුණු විස්ස විජ්ජාලෙ සිස්සයො, ට්‍රිප් එකක් ආව, එලවළු රොටියක් කාල යාලුවෙකුට බඩේ අමාරුව හැදිල, ටොයිලට්එකට යන්න පුළුවන්ද..... "

ක්‍රියාදාමය ඔය විදියට සිදුවෙද්දි අපේ මෑන්ට අර "විශේෂ ප්‍රාගුන්‍යය"ද මොකක්ද එක ඇතිවුනා ඉබේම. ඊට පස්සෙ සිද්ධිය මෙහෙමයි,

"කක්ක බරයි"
"අයියේ පොඩ්ඩක් බස්එක නවත්තන්න"
"ඇන්ටී/අංකල්/අයියේ/අක්කේ.........."!
"හරි යං" (ඒ කියන්නෙ ලෙඩා).
කස්ටිය ගෙදර උදවියට ටෝක් කරන අතරෙ ඌ පිටිපස්සෙන් ගිහිල්ල ටොයිලට් එකත් හොයාගෙන වැඩෙත් කරගෙන ඇවිල්ල ඉවරයි! කොහොමද පලපුරුද්ද!

දෙක
මේක අහපු කතාවක්. සිද්ධිය වුනා කියන්නෙ අපේ සුපර් සීනියර් බැච් එකේ අයියල සෙට් එකකට. මේ උදවිය රූම් ‍එකේ යාළුවෙකුගෙ ගෙදර ගිහිල්ල. ඒ ගෙදර දානයක්ද මොකක්ද තිබුනලු. හැන්දෑ වෙලාවෙ ගෙදරට ගිහිල්ල රූම් එකකට වෙලා ඉන්නවලු. ටික වෙලාවක් ගියත් කන්න බොන්න යමක් ලැබිල නෑ. මේ අතරේ එකෙක් අපූරු හොයාගැනීමක් කලා. ජෑම් බෝතලයක්! නිකං ඉන්න එකේ ඒකවත් කන්න ඕන කියල එකෙක් කාල බලල. [සිද්ධියෙන් පස්සෙ නං කියල තියෙන්නෙ කෑවෙ නෑ කියලයි] බෝතලේ තිබිල තියෙන්නෙ මොකක්දෝ වෛද්‍ය පරීක්ෂණයකට ගෙනියන්න ගත්ත පොඩි ළමයෙකුගෙ කක්ක ටිකක්ලු.