පොලිස් නිලධාරියා ඝාතනය වීම අපට කියන දේ.....

කුරුණෑගල පොලිස් නිලධාරීන් දෙදෙනා පැහැරගැනීම සහ එක් අයෙකු ඝාතනය වීම පිළිබඳව ප්‍රවෘත්ති පලවීමත් සමඟ මා අනුමාන කල දෙයක් සත්‍ය බැව් පසක් විය. එනම් මෙය සාමාන්‍ය ඝාතනයක් නොවන බවයි. සාමාන්‍යයෙන් සිදුවන ආකාරයට යම් රාජකාරීයක් සම්බන්ධව අසන්තෝෂයෙන් සිදුවූ ඝාතනයකට වඩා යමක් මෙම ඝාතනය තුල ඇත.
පොලිසිය වේවා වෙනත් අංශයක වේවා රාජ්‍ය සේවකයන්ගේ සේවය හෝ යුක්තිය ඉටු නොවීම පිළිබඳව අප්‍රසාදයක් සමාජය තුල ඇත. එය ඕනෑම ක්ෂේත්‍රයක අඩු වැඩි වශයෙන් පවතින්නකි. උදාහරණයක් ලෙස දෙපාර්ශවයක ආරවුලක් විසඳීමේදී කොතරම් සාධාරණව කටයුතු කලද එක් පාර්ශවයක් අසතුටු වීම ස්වභාවිකය. මෙවන් අවස්ථාවලට මුහුණ දීමට ඕනෑම රාජ්‍ය සේවකයෙකුට සිදුවිය හැකිය. කෙසේ වුවත් රාජකාරී කිරීමකට එරෙහි පළිගැනීම් සාමාන්‍යයෙන් විරලය. විගණන අධිකාරී ලලිත් අඹන්වල මහතාට එල්ලවූ ඇසිඩ් ප්‍රහාරය මෙන්ම මහේස්ත්‍රාත්වරයෙකුගේ ඝාතනය මේවාට උදාහරණය.

කෙසේ වුවත් පොලිස් දෙපාර්තමේන්තුව සම්බන්ධයෙන් මෙම තත්වය අසාමාන්‍යය. පොලිසිය යයි කියූ සැනින් මිනිසෙකුගේ මනසේ මැවෙන්නේ යහපත් චිත්‍රයක් නොවේ. පසුගිය දිනවල යම් ආයතනයක් මඟින් සිදුකල සමීක්ෂණයකට අනුව වඩාත්ම දූෂිත ආයතනය පොලිසිය බැව් කියාසිටි මිනිසුන් ගනන සියයට හැට ගනනකි. මගේ අදහස අනුව මෙම අප්‍රසාදයට‍ හේතුව, සාමාන්‍යයෙන් ජනතා විරෝධයට ලක්වන කාරණා වන අල්ලස් ගැනීම් වැනි කරුණු ම නොවේ. අල්ලස් දූෂණ හෝ අකාර්යක්ෂමතාවය වැනි විෂමාචාර සෑම ක්ෂේත්‍රයකම පවතී. එසේ නම් මෙම අප්‍රසාදයට හේතුව කුමක්ද?

නිශ්චිත වශයෙන්ම මීට හේතුව සාමාන්‍ය විෂමාචාර ඉක්මවා ගිය තත්වයක් පොලිසිය තුල වර්ධවය වීමයි. රටක නීතිය හා සාමය ස්ථාපිත කිරීමේ අරමුණින් පිහිටුවා තිබෙන මූලික ආයතනය වන පොලිසිය පසුගිය කාලයේ කටයුතු කලේ අතිශයින්ම වැරදි සහගත ආකාරයටය. උද්ඝෝෂන හෝ පෙළපාලි වැනි අවස්ථාවන් වලදී පොලිසිය රජයේ නියෝග පිලිපැදීම සිදුකල යුතු වුවද එය සිදුකරන ලද්දේ සිදු කල හැකි ඉතාම නරක අයුරින්ය. සමහර විටෙක සිදුවූයේ රජයේ නියෝගයටත් ඉහලින් යමින් කෲර ලෙස මර්ධනය සිදු කිරීමයි. අනෙක් අතට ඕනෑම කරුණක් සම්බන්ධයෙන් සාධාරණයක් ඉටුවකිරීමට පොලිසිය අසමත් වී තිබීමයි. බලය ඇත්තන්ගේ සුරතලෙකු බවට පත්ව ඇති පොලිසිය ඔවුන් හමුවේ සුවච කීකරු බල්ලාගේ චරිතයත් බලය නැත්තන් ඉදිරියේදී හපාකන බල්ලාගේ චරිතයත් රඟදැක්වීමයි. තවත් පැත්තකින් සලකා බැලූ කල පොලිස් දෙපාර්තමේන්තුවේ ඉහලින් ලැබෙන වැරදි තීරණ ගැනීම් මෙම අප්‍රසාදයට හේතු වී ඇති බැව් කිවහැකිය. උදාහරණ ලෙස රථවාහන වැරදි ඇල්ලීම යනු පොලිසියට "ටාගට්" එකකි. ටාගට් කවර් කිරීම සිදුවන පහත් ආකාරය අමුතුවෙන් විස්තර කිරීම අවශ්‍ය නැත. අවසානයට දක්වන්නට යන කාරණාව වඩාත් වැදගත් කාරණාවයි.

එනම් පොලිසිය තුල පවතින කෲර ස්වභාවයයි. බලයක් නැති අහිංසකයෙකු හමුවේ ඔවුන් කටයුතු කලේ, අත්අඩංගුවට පත්වන සැකකරුවෙකුට වඩාත් නරකම ස්ථානය ලංකාවේ පොලිසිය දැයි සිතෙන අයුරිනි. සැකකරුවන් හට එල්ලා පහරදීම වැනි දඬුවම්ද වෙඩිතබා ඝාතනය සිදුකිරීම වැනි දෑ පොලිසියට සාමාන්‍ය දේවල්ය. පසුගිය දිනෙක දෙරණ නාලිකාවේ තුන්සිය හැට වැඩසටහනට පැමිණි පොලිස් මාධ්‍ය ප්‍රකාශක අජිත් රෝහණට නරඹන්නෙකුගේ ප්‍රශ්නයකට පිළිතුරු දීමට සිදුවිය. නරඹන්නාගේ ප්‍රශ්නය වූයේ අත්අඩංගුවට ගත් සැකකරුවන් පොලිස් භාරයේ සිටියදී මියයාම සම්බන්ධවයි. මාධ්‍ය ප්‍රකාශකගේ පිළිතුර අපූරු එකක් විය. "ඔහුට අනුව ආත්මාරක්ෂාව සඳහා කටයුතු කිරීමේ-බලය පාවිච්චි කිරීමේ-අයිතිය පොලිස් නිලධාරීන්ට ඇති නිසාත්, මීට පෙර සිදුවී ඇති සැකකරුවන් ඝාතනය වීම් පිළිබඳව උසාවිය හමුවේ කරුණු දැක්වූ පසු, උසාවිය එම කරුණු පිලිගෙන ඇති නිසාත් කිසිදු අවුලක් සිදුවී නැත". මාධ්‍ය ප්‍රකාශකගේ උත්තරය අනුව පොලිසියේ පිරිහීමට සෘජුවම වගකිවයුතු අනෙක් පාර්ශවය අධිරණයයි.

පොලිස් නිලධාරීන් ඝාතනයෙන් දිනකට පසු මාධ්‍ය හමුවේ අදහස් දැක්වූ අජිත් රෝහණ තවත් අපූරු ප්‍රකාශයක් සිදු කලේය. එනම මෙම පැහැරගැනීම් සහ ඝාතනය සිදුකිරීම පොලිස් දෙපාර්තමේන්තුවට එල්ලකල අභියෝගයක් ලෙස භාරගන්න බව ප්‍රකාශ කිරීමයි. කණගාටුවට කරුණ නම් පොලිසියට අභියෝග එල්ලවූ පළමු අවස්ථාව මෙය නොවීම මාධ්‍ය ප්‍රකාශකවරයාට අමතක වීමයි. දෙනෝදාහක් බලා සිටියදී නානසාරලා වැන්නන්ගේ ආගම්වාදී සංවිධාන මිනිසුන්ට පීඩා කරන්නේ පොලිසිය බලා සිටියදීය, දහස් ගණන් මිනිසුන් උද්ඝෝෂණය කරද්දී පොලු රැගත් මැරයන් මිනිසුන්ට පහර දෙනවිටද සිදුවූයේ පොලිසියේ බලය අභියෝගයට ලක්වීමයි, කැමරාකරුවන් ඉදිරියේදී ඊනියා ආරක්ෂක කලාපයක් වන වරායේදීත් ගුවන් තොටුපලේදීත් විපක්ෂයේ මන්ත්‍රීන්ට මැරයන් පහරදෙන විට කොනිත්තන විටද අභියෝගයට ලක්වූයේ පොලිසියේ කීර්තියයි, පොලිසිය බලා සිටියදී "අලි හොරුන්" මාධ්‍යවේදීන් පැහැරගෙන ගොස් පහරදී කැමරා කුඩු කරනවිටද පරීක්ෂාවට ලක්වූයේ පොලිසියේ තත්වයයි. මෙවන් අභියෝග අනන්ත සංඛ්‍යාවක් එල්ල වනවිට නිද්‍රාශීලිව සිටි පොලිසියේ දොරකඩට දැන් අභියෝගය පැමිණ ඇත.

මීට පෙර සිදුවී ඇති ලෙසින්ම, මෙම පැහැරගැනීම සහ ඝාතනය සිදුකලවුන් සොයා ඔවුන් ඝාතනය කිරීමට පොලිසිය කටයුතු කරනු ඇත. එහෙත් ප්‍රශ්නය එතැනින් අවසන් නොවේ. පොලිස් දෙපාර්තමේන්තුව යහපත් තැනක් වන තාක් මිනිසුන්ගේ වෛරය අවසන් නොවනු ඇත. ලලිත් අඹන්වල වැනි නිලධාරීන්ට ඇසිඩ් ප්‍රහාර එල්ල කරන විට, නඩුකාරවරුන් වෙඩිතබා ඝාතනය කරන විට, පොලිස් නිලධාරීන් පැහැරගෙන ගොස් නිරුවත් කර වධදී "විශේෂී ලෙස" ඝාතනය කිරීමට සිදුවන්නේ එසේය. නිලධාරීන් දෙදෙනා පැහැරගැනීම සහ ඝාතනය වෙනුවෙන් කණගාටුවන අතරතුර පොලිස් දෙපාර්තමේන්තුව වඩා යහපත් තැනක් බවට පත්කිරීමට පියවර ගැනීම ඝාතනය වූ නිලධාරියා වෙනුවෙන් කලහැකි හොඳම උපහාරය බැව් මතක් කරනු කැමැත්තෙමි.