පහේ පන්තියෙ අවුල!

ඉන්ටවල් එකෙන් පස්සෙ පහේ පන්තියට ආපු මිස් දැක්කෙ පන්තියෙ ගාලගෝට්ටියක්. කොල්ලො කෙල්ලො ටික මොනවදෝ වල්පල් කියවනව. මිස් අාවද කියලවත් ගානක් නෑ. කේන්ති ගන්නෙ නැති මිස් හෙමීට කිට්ටුවෙලා බැලුව. මොනවදෝ බර වචන වගයකුත් හුවමාරු වෙනව.

"උඹලට හොඳක් කලාමත් හොඳ නෑ කියන්නෙ ඕකයි" පන්තියෙ විසේකාරය වෙච්ච චමෝද් කියනව. අනිත් අය මොනවද කියනව ඇහෙන්නෙ නෑ.

"අපි නොදන්න මෙයාගෙ හොඳ!" එහෙම කියන්නෙ කවීෂ.

"හිහ් හිහ් හිහ්.... තාත්ත ගෙදර ආපු නිසාලු!" තාරුකා හිනාවෙනව.

"ඇයි වෙනදත් තාත්ත ආවෙ? එතකොට මොකුත් නෑනෙ!" තව ළමයෙක් කියනව. කවුරුත් චමෝද් දිහා බලාගෙන ඉන්නෙ.

"මොනවා කිව්වත් අන්තිමට අපි අහුවෙනව...." පන්තියෙ කෙලවරේම තනියම වාඩිවෙලා හිටිය මහිල් හෙමිහිට කියනව මිස්ට ඇහුන. තවත් බලන් ඉන්න බැරි තැන ඇය පන්තියට ඇතුළුවුනා.

"පුතාල මොනව ගැනද මේ කතා කරන්නෙ?"

"ටීච මේව කැත වැඩ!" චමෝද් දිහා බලාගෙන කවීෂ උත්තර දුන්න. කොහොම උනත් චමෝද්ගෙ මොකක් හරි මැර වැඩක් වෙන්න ඇති. පන්තියෙ ඉන්න දඟය, ඉගනගන්නත් එච්චර උනන්දුවක් නෑ, සල්ලි තියන පවුලක ළමයෙක් නෙව, මිස් තමන්ටම කියාගත්ත.

"මේ ළමයින්ට හරියට යමක් කියන්න බැරි හැටි..... කියන්න මොකද උනේ කියල"

"මෙයාට අපිව මතක් වෙන්නෙ වාසියට විතරයි ටීච"

"මොනවද දරුවෝ මේ කියන්නෙ.....? කා ගැනද ඔය කියන්නෙ?"

"චමෝද් ගැන ටීච, එයා දැං අපිට කැන්ටිමෙං කෑම අරං දෙනවනෙ"

"ඉතං පුතේ ඒක කොච්චර හොඳ දෙයක්ද? මොකද්ද ඒකෙ තියන වැරැද්ද?"

"නෑ ටීච, තාත්ත දුන්න සල්ලි වලින් මම මෙයාලට ටොපි අරං දුන්න විතරයිනෙ!"

"ළමයිනේ, අනිත් අයත් එක්ක බෙදාහදාගෙන කෑම හොඳ පුරුද්දක්! චමෝද් හොඳ වැඩක් කරල තියෙන්නෙ, මොකද්ද ප්‍රශ්නෙ?"

"ටීච මෙයා මේව කරන්නෙ අපිට ආදරේට නෙවේ.... "

"එහෙනං...?"

"මේකනෙ වාර විභාගෙ කිට්ටුයි, මෙයා පාඩං කරලත් නෑ, මෙයා හදන්නෙ ටොපි දීල අපි රවට්ටගෙන විභාගෙට උදව් ගන්න...."

"අන්න ඒකයි ටීච මාත් කියන්නෙ.... වෙනදට තනියම කන මෙයාට අපි ගැන අනුකම්පා හිතුනෙ විභාගෙ කිට්ටු උනාම තමයි"

"හරි හරි.... ඕක ඔච්චර"

"නෑ නෑ ටිච.... මෙයා මේ අපි ගැන හිතල ටොපි අරන් දෙන්න මොකෝ ලෝක වෙළඳපොලේ නෑ මේ කැන්ටිමේ ටොපි මිල අඩුවුනාද? නෑනේ.... ටොපිය රුපියලට තියෙද්දිවත් අපිට දුන්නැති එකේ දැං!"

"අනිත් එක ටීච මේක මේ වාර විභාගෙ විතරක් ගැන හිතල කරපු වැඩක් නෙවේ.... ඉස්සරහට ශිෂ්‍යත්වෙත් එනවනේ..... අන්න ඒකයි මේ"

"අනේ මංදන්නෑ මේ ළමයි නං....."