ඉලෙක්ෂන් ඩියුටි.

මේ දවස් ටිකේම ජාලෙට එන්න බැරිවුනේ මැතිවරණ රාජකාරි සදහා සූරියවැව ප්‍රදේශයට ගිය නිසා. ඒ නිසා අද කතා කරන්න යන්නෙ මැතිවරණයත් එක්ක බැදුනු රාජ්‍ය සේවයේ උප සංස්කෘතින් ගැන කියන්න.

ඉලෙක්ෂන් එකට දවසකට ‍හෝ දෙකකට කලිනුයි ඒ සදහා නිවාඩු ලැබෙන්නෙ(රාජකාරී ස්වභාවය අනුව). ඡන්ද මධ්‍යස්ථානෙක නං ඩියුටිය තියෙන්නෙ, කලිං දවසෙ හවස දෙක විතර වෙනකොට රාජකාරියට වාර්තා කරන්න ඕන. පිරිමි නිලධාරීන් මධ්‍යස්ථානයේ නැවතී ඉන්න ඕන කියල තමයි නීතියෙ තියෙන්නෙ. කිට්ටුව ඉන්න සමහරු රෑ වෙනකොට ගෙවල්වල ගියත් බොහොමයක්දෙනා රෑට මධ්‍යස්ථානෙ නවතින්න බලාගෙන එන්නෙ.

රාජකාරියට ඇවිල්ලා අත්සන් කරලා ඉවරවෙලා කරන්නෙ පසුදා අන්තිමට කරන්න ඕන වැඩවලින් කරන්න පුළුවන් ප්‍රමාණය ඉවරකරන එක. ඡන්ද පෙට්ටියත් එක්ක භාරදෙන්න ඕන කරන ලිපිලේඛණ ගොඩාක් තියනවා. මේ හැම එකක්ම එක එක කවර වල දාල දෙන්න තියෙන්නෙ. කවර වල අදාල කරුණු සටහන් කිරීම, පිරවීමට ඇති ආකෘතිපත්‍ර ආදියේ කොටස් පිරවීම වගේ දෙවල් තමයි කරන්නෙ. ඔය කියන වැඩ ටික අවසානයේ කාන්තා නිලධාරීන් ගෙවල්වල යනවා.

ඊට පස්සෙ තමයි හොදමහරිය තියෙන්නෙ. මෙතෙක් වෙලා එකට වැඩටික කරලා ඇතිකරගත් "ෆිට්එක" වර්ධනය කරගන්න තමයි පිරිමින්ගෙ ඊලග උත්සාහය. ආගිය තොරතුරු කතාබහ කරලා මාතෘකාවට එනවා.

"මොනවහරි කරනවද?"

ඔය ප්‍රශ්නයෙන් පස්සෙ කන බොන අය සල්ලි එකතුකරලා "බඩු" ගේන්න යනවා. ඉස්සර නං ගොඩක්දෙනා ඩියුටි යන්නෙම "ගලක්" බෑග්එකේ දාගෙන. දැං පරම්පරාව එහෙම නැත්තෙ එයාල හොද අය නිසාද එහෙමත් නැත්නං හැමතැනම බාර් තියන නිසාද කියල දන්නෙ නෑ. අනෙක මෙතනදී මේකට කාගෙවත් තහංචියකුත් නෑ. මොකද ඉස්කෝල ගොඩනැගිල්ලක හරි ප්‍රජාශාලාවක හරි ඡන්ද පෙට්ටිත් පරිස්සං කරගෙන, මදුරුවො තලමින් "අමුවෙන්" නිදාගන්නව කියනඑක ලේසි වැඩක් නෙවේනෙ. ඊටපස්සෙ ඉතින් වෙනදේ කියන්න ඕන නෑනෙ. අවසානයේ කස්ටිය එක අම්මගෙ දරුවො වගේ වෙනවා. මේකට බොහෝවිට ඡන්ද පෙට්ටි ආරක්ෂාවට ඉන්න පොලීසියෙ රාලහාමිලා දෙන්නත් සහභාගී වෙනවා.

ග්‍රාම නිලධාරී මහත්තයගෙ සහයෝගය මෙතනදී අතිශයින් වැදගත්. එයාගෙ මාර්ගයෙන් තමයි මයියොක්ක, දඩමස්, කිරිපැණි වගේ දේවල් ලැබෙන්නෙ. "තනි අකුරෙ බඩු" තියන පළාතක නං ඒවත් ලැබෙනවා. ග්‍රාම නිලධාරී මහත්තය කුම්මැහියෙක් හරි එහෙම නැත්තං ගමේ උදවියගෙ අප්‍රසාදයට පත්වෙච්ච කෙනෙක්හරි උනොත් සොරිම තමයි. ග්‍රාම නිලධාරිණියන් හිටියත් ටිකක් විතර අවුල් තමයි. ඒ වුනත් "දුක හදුනන" නිලධාරිණියන් ඕන තරම් ඉන්නවා.(මට මතකයි එක සැරයක් මේවගේ රාලහාමිනේ කෙනෙක් අපිට තම්බපු මයියොක්කයි ගල් බෝතලයකුයි ගෙනත් දුන්න).

බීම ඇරුනම මේවගේ තැන්වලදී නෑමත් ප්‍රධාන තැනක් ගන්නවා. දිය ඇල්ලක් ගගක් ඔයක් ... ආදී වශයෙන් "හොදට නාගන්න" පුළුවන් තැන් තිබුනොත් ඒවා ප්‍රයෝජනයට ගන්න අමතක කරන්නෙ නෑ.

ඡන්දෙ දවස ගැන කියනවනං "කටඇති පුතාල" හිටියොත් පාළුව මැකෙනවා ඇරෙන්න එදාට එහෙමකට ආතල් එකක් නෑ. "කාන්තා ඡන්ද පෝලිමේ" "සුලැගිල්ල පාටකිරීමේ" රාජකාරිය තමයි ටිකක්හරි හොද ඩියුටියකට තියෙන්නෙ. හතර උනාට පස්සෙ කවුරුත් ට්‍රයි කරන්නෙ ඉක්මනින් ගෙදර යන්න.

අවසානයේදී ඡන්දෙ ඉවරවෙලා ෆෝන් නම්බර් එහෙම ඉල්ලගෙන වෙන්වෙලා ගියත් ඊටපස්සෙ සම්බන්ධතා ඇතිවෙනව ගොඩක් අඩුයි කියලත් කියන්න ඔන.