මෝටර් බයිසිකල් වලට දෙන්නගිය පෙට්‍රල් සහනාධාරය නූලෙන් මිස්වුනේ මෙහෙමයි.

තෙල් මිල වැඩිවුනාට පස්සෙ බොහොමයක් වාහනවලට සහනාධාර ලැබුනානේ. ඒත් අපිවගේ මෝටර්බයිසිකල් කාරයන්ට කිසිම සහනයක් දෙන්න බැරිවුනා. ඒක එහෙම උනේ නූලෙන් මිස්වීමකින් කියල කවුරුහරි දන්නවද? මං ඉස්සරහදිමයි ඒ සිද්ධිය සිද්ධ උනේ. ඒ අවාසනාවන්ත සිද්ධිය සිදු නොවෙන්න මෝටර් බයිසිකල් වලටත් ඉන්ධන සහනාධාරෙ ලැබෙනව. සිද්ධිය මේකයි.

එදා සෙනසුරාද දවසක්. මම උදේට කාල එහෙම හන්දියෙ සුද්දගෙ කඩේට ගියේ ගෝල්ලිප් එකක් පත්තු කරගන්න. ඒ වෙලාවෙ තෙල්මිල වැඩිවෙනව කියල වටින් ගොඩින් ආරංචිය ඇවිල්ලයි තිබුනෙ. ඒ වෙනකොටත් පියදාස මුදලාලියි, එහාගෙදර රංජි අයියයි මේගැන කතා කර කර හිටියෙ.

"මේ සැරේනං මලයෝ මම ‍මගේ බස් කබල දීල දානව ගානකට ආවොත්. ලීස්එක ඇරියස් වෙලා බස්සෙක උස්සන්න කලිං ෂේප්වෙනඑක තමා ඇගට ගුණ" ඒ පියදාස මුදලාලි.

"ලෝක වෙලදපොලේ අවුලක් නෙවේ අයියේ.... මුංගෙ පාඩු අපෙං අල්ලගන්නයි ඕකුං හදන්නෙ. අවම ගාස්තුව සීයක්වත් කරන්න වෙනව මෙහෙම ගියොත්" රංජිය දත්කුරු කන සද්දෙ යාන්තමට මටත් ඇහුන.

රුපියල් තිහ සුද්දට දීල ඌ බලෙන් වගේ ඇගේ ගහපු රුපියල් අටක ටොපි අහුරත් සාක්කුවෙ දාගෙන දොරේ එල්ලල තිබිච්ච ලයිටරේ අරං ගෝල්ලිප්පුව පත්තුකරගෙන බංකුවෙ වාඩිවුනා. ඕං එතකොටම කඩේට කඩාපාත්වුනා වෑන්ධර්මෙ අයියත්.

කතාබහ මේ විදියට සිද්ධවේගෙන යද්දි කලුම කලු වීදුරු දාපු සැපම සැප වාහනයක් බ්‍රාස් ගාල ගහපු බ්රේක්පාරට කස්ටියම හොල්මං වෙලා ගියා. වාහනේ ඉස්සරහ දොර ඇරගෙන බැස්සෙ වෙන කවුරුත් නෙවේ, අපේ මහරජ ජනාධිපති උතුමානන්. අතේ තිබුන සිකරැට්ටුව බිමට දාල පාගන්නවත් මට වෙලාවක් තිබුනෙ නෑ. පිච්චෙද්දිම ඒක මිටිකරගත්ත අතටම. අපරාදෙ! උගුරු දෙකයි ඇද්දෙ. මොකෑ මතට දුමට තිත තියපු උන්නන්සෙ ඉස්සරහ දුං අරින්න ඇහැකිය මට.

ඒ එක්කම පියදාස මුදලාලි කැහැපට ගහගෙන හිටිය සරම කඩල දැම්මෙ ඇහිපිය ගහන වේගයෙන්. රංජිය සීරුවෙන් සිටගෙන අත්දෙක පිටිපස්සට කරගත්ත. සුද්ද අපේම රටේ හදපු බජට් කිරි පැකට්ටුවක් සීනි අඩුවෙන් ජොග්ගුවට දාල කට කට ගාල කිරිතේ එකක් හදන්න ගත්ත.

"හා... කට්ටියම තෙල්මිල ගැන වෙන්නැති කතාව නේ?" ජනාධිපත්තුමා එහෙම අහනකොට මුදලාලි ඇලේට ඔලුව පාත්කලා.

"සර්.... අපිට සහනයක් මේපාර නැහැයි?"

"හ්ම්..... හරි ඔහේලට සහනාධාරයක් දෙන්නංකෝ.... හැබැයි ඉස්ටැයික් බෑ. මම ඒවට කැමති නෑ"

"ඔබතුමාට පිංසිද්ධ වෙනව"
ඒත් එක්කම රංජියත් බය සැක නැතුව කිට්ටු උනා.

"සර්.... අපිටත් කීයක්හරි දෙන්න බැරිය සර්.... බොහොම අමාරුවෙන් දුවන්නෙ සර්"

"හරි හරි ඔහේලටත් දෙන්නංකෝ...."

ඌත් වැඩේ ගොඩදාගත්ත විතරයි ධර්මෙ අයියත් කිට්ටුවුනා, බලන්න එතුමා පාසල් වෑන් වලටත් සහනාධාරෙ දුන්නනේ...

දැං ඉතිං බලං ඉන්නෙ මක්කටෙයි කියල මාත් කිට්ටුවුනා අපේ ජනාධිපතිතුමා ලගට,
"සර් මෝටර්බයිසිකල් වල යන අපිවගේ....! මට කියන්න ලැබුනෙ එච්චරයි,

මේං සිංදුවක් ඇහෙනව ....අම්සො ලෝන්ලී....බ්‍රො කනේංජල්.....අම්සො ලෝන්ලී ලිස්න් ටු මයි හාට්.....

මගෙ අම්මේ මේ සද්දෙ එන්නෙ අපේ ජනාධිපතිතුමාගෙ සරම අස්සෙං. උන්නාංසෙ සරම අස්සෙං අතදාල යටට ඇදල හිටිය කලිසමේ සාක්කුවෙං ගත්තා සීදේවී පෝං එකක්. මම චුට්ටක් අයිනට උනා.

"මං හිතන්නෙ මැඩම්ද කොහෙද" රංජිය මගේ කනට කෙදිරුව. ඒ අතරෙ ජනාධිපතිතුමාගෙ ඉරියව් වෙනස්වෙන්න ගත්ත.

"....මොකක්!....ඔබාම....බැංකියත් සම්බන්ධයිද..."
කතාව අතරේ එතුමාගෙ සරම දනහිසටත් චුට්ටක් උඩට ඉස්සුනා.
"මේ සැරේ තමයි ඕකුං දෙන්න මගෙං සල්ලං වෙන්නෙ!"

අනේ එහෙම කියපු එතුමා වාහනේට නැග්ග. ඩ්‍රයිවර් කොලුව වාහනේ ඇද්දුව. මගේ ඉල්ලීම කියාගන්න බැරිවුන නිසා තමයි අනිත් අයට ලැබුන සහනාධාරෙ අපිට නැතිවගියේ.