සුනාමි ඇවිල්ලා.

මාසෙක විතර කාලයක ඉදල අපේ ගමට සුනාමි එනව දිගට හරහට. හොදට සරුසාරෙට හැදිල තියන කුඹුරු ඔක්කොම සුනාමියට අහුවෙනව. සුනාමි කිව්වෙ ඔය පිංතූරෙ දාල තියන සුනාමි ගැන මිසක් මිනීමරු සුනාමි නෙවේ. අන්තිමට අපේ පොඩි කුඹුරු කෑල්ලටත් සුනාමිය ආව. ඊයෙ හවස මම වැඩ ඇරිල ගෙදර යනකොට තාත්ත වී මල්ලක් කර තියාගෙන පාරදිගේ ගෙදර එනව. අවුරුදු හැට ගනනක් වයස උනත් කිලෝ 40ක 50ක විතර වී මල්ල කරේ තියාගෙන එන්නෙ හිතේ හයියට මිසක් වෙන දෙයක් නිසා නෙවේ. මාත් දනිපනි ගාල කලිසමයි ෂර්ට් එකයි ගලවල දාල මොඩ් ගොවිය කිට්එක දාගත්ත.

අපේ ගෙදර ඉදල කුඹුරට යන්න තියෙන්නෙ කාණුවක් වගේ පාරක. ඒකෙ මීටර 300ක් විතර ගියාම වෙල්යාය. වෙල්යායෙ ආරම්භයෙ ඉදල අපේ කුඹුරට තියන දුර මීටර 500ක් විතර. වෙල්යාය මැද්දෙ තියනව පොඩි ඇලක්. සුනාමියෙන් නෙලාගත් අස්වැන්න ඒකෙන්ම ඇල ලගට ගෙනත් දෙනව. එතන ඉදල පාර ලගට වී‍ ගෙනයන්න වෙන්නෙ කරේ තියාගෙන. ඒ මදිවාට ඇල හරහා දාල තියන ඒදන්ඩෙන් එගොඩ වෙන්නත් තියනව. මෙන්න මේ අමාරුම කෝස්එක තමයි මම ස්වේච්ඡාවෙන්ම භාර ගත්තෙ :P

දැන් වැඩේ සිද්ධ වෙන්නෙ මෙහෙමයි. සුනාමියෙන් ගෙනත් දුන්න වී ටික තියනව ඇලෙන් එගොඩ. ඒක තියෙන්නෙ මාගලක දාල. මාගල කියන්නෙ පොහොර එහෙම නැත්නං පාන්පිටි දාන මලු විශාල ප්‍රමාණයක් දෙපැත්තකින් කපල එකට එකතුකරල මසා හදාගත්ත විශාල පැදුරකට. මාගලේ තියන වී මළුවලට දැමීමේ කාර්ය කරන්නෙ අපේ අම්ම. ඊට පස්සෙ ඒක මගේ කරෙන් තියනව. මම වී මල්ලත් කරතියාගෙන අමාරුවෙන් ඒදණ්ඩෙන් එගොඩ වෙලා ඒක ගෙනියනව තාත්ත ලගට. තාත්ත බයිසිකලයක තියාගෙන ගෙදරට ප්‍රවාහනය කරනව. මුලදි ඒදණ්ඩෙන් එගොඩවීම සෑහෙන ප්‍රශ්නයක් උනත් පස්සෙ ඒක අවුලක් උනේ නෑ. මේ කතාව කිව්වෙ ගොවිතැනේ තියන අමාරු ස්වභාවය ගැන කියන්න ඒන නිසා. වී මලු 12ක් 15ක් විතරක් තිබුන නිසා එච්චර අමාරු නැතත්, දැං කරන වයිට් කොලර් ජොබ්එක නිසා කාලෙකින් ඇග මහන්සිවෙන වැඩක් කලේ නැති නිසාත් පොඩිපොඩි ඇගේ අමාරුකම් දැනටත් තියනව. :D

කියන්න හිතං හිටි වැදගත් කාරණය තමයි සුනාමිය නිසා ඇති වාසි අවාසි ගැන. අපේ තාත්තල පොඩිකාලෙ හරක් යොදාගෙන තමයි ගොයම් පාගල තියෙන්නෙ. ඊට පස්සෙ වී වලින්, බොල් වී වෙන්කරල තියෙන්න ස්වාභාවික සුලගෙන් තමයි. මෙතනදි ලැබුන අස්වැන්න සෑහෙන හොද තත්වයක තිබිල තියනව. ඊට පස්සෙ තමයි ට්‍රැක්ටර් යුගය. එතනදිත් අන්තිමට ලැබුනෙ සුපිරි වී ටිකක්. හැබැයි සුනාමියෙන් ලැබෙන අස්වැන්න නං ෆිනිෂින් අන්තිමයි. ඒකට හේතුවක් තියනව. පළමු ක්‍රම දෙකේදීම ගොයම් කපල ‍වියලි ගොයම් වලින් තමයි වී ඇටේ ගන්නෙ. දැන් සිද්ධ වෙන්නෙ කුඹුරෙ තියන ගොයම් ගසේ තියන වී කෙලින්ම මළුවලට එන එකයි. එතනදි වී වියලීමක් හෝ බොල් වී නිවැරදිව වෙන්කිරීමක් සිදුවෙන්නෙ නෑ. ඒකෙ ප්‍රථිපල විදියට ගොවියාට සිද්ධවෙනව වී වියලාගන්න, එහෙමත් නැත්නම් ප්‍රමිතියෙන් තොර වී ගන්න මුදලාලි කෙනෙකුට වී ටික‍ දෙන්න. මේ තත්වයේ වී රජයේ වී මිලදී ගන්නා මධ්‍යස්ථාන වලින් ගන්නෙ නෑ. ඒවට දෙන්න නං හොදම තත්වයේ වී තියෙන්න ඕන. අනිත් අතට වී වියලීම කියනදේ ලේසියෙන් කරන්න බෑ. උදාහරණයක් විදියට අක්කරයක වී මලු 50ක් තිබුන කියල හිතමු. ඒක වේලගන්න අවශ්‍ය කරන මාගල මළු 100ක විතර විශාලත්වයක් ඇතිව සාදල තියෙන්න ඕන. හිතාගන්න පුවවන් නේද දුෂ්කරතාවය.

හැබැයි මොනව කිව්වත් සුනාමියෙ වාසිත් තියනව. කෙටි කලකදි අස්වැන්න නෙළීමට හැකිවීම, මිණිස් ශ්‍රමය අවම වීම වගේ කාරණා. හොදට වියලි තත්වයේ තියන ගොයම් වලින් වී ලබාගැනීමේදී මම උඩ කිව්ව දෝශ අඩුවෙනව.

අන්තිමට කියන්න තියෙන්නෙ මේ දවස්වල අපේ පැත්තෙ වී කිලෝවක් රුපියල් 17ට 18ට විකිණෙන්නෙ. අපොයි ගොවියගෙ මහන්සිය! නොදනිමි කාගෙ දොසා.....