එන්න! මතකය අවුස්සන්න.

මේ ලගදි යාළුවෙක් මුනගැහුන පිටකොටුවෙදි. මේ යාලුව ඉස්සෙල්ලම දැක්කෙ මම 5 පන්තියෙදි. කොහේදෝ ඉස්කෝලෙක ඉදල ආව මේ යාළුව මම ඉගනගත් මුල් ඉස්කෝලෙ අවුරුද්දක් මාත් එක්ක එක පන්තියෙ ඉගනගත්ත. ඊට පස්සෙ අපි දෙන්නම නගරෙ ඉස්කෝලෙට ගියා. එතනදි අපි දෙන්න පන්ති දෙකකට වැටුන. ඊට පස්සෙ සාපෙ ලියල යාළුව අධ්‍යාපනය අත්හැරිය. ඊට පස්සෙ එයා දැක්කෙම නෑ. ඒ කියන්නෙ අපි දෙන්න අන්තිමට මුනගැහුනෙ හරියටම 1996 අවුරුද්දෙ අග.

යාලුව දැන් පිටකොටුවෙ ඉන්නෙ. බජාර් එකේ කකුලක්. මම දැක්කත් එයාට බැරිවුනා හදුනාගන්න. ඒවගේම මම, ඇත්තටම මමද කියල ඌට සැකයකුත් තිබුන.(මම ඒකාලෙට සාපේක්ෂව සෑහෙන වෙනස් ඒකයි. කොටින්ම අවුරුදු 6කට කලින් හිටිය විශ්ව විද්‍යාලෙ යාලුවන්ට උනත් එකසැරේටම මාව අදුරගන්න බෑ. ඒක වෙනම කතාවක්. පස්සෙ කියන්නම්).
හරි ආයෙත් කතාවට. මම යාළුවට මාව හදුන්වා දුන්න. ඊට පස්සෙයි ඌට මම මතක් උනේ. එයාගෙ තුන්රෝද රථයට වෙලා අපි දෙන්න පැයක් විතර කතා කලා. එතනදි මම කිව්ව දේවල් වලින් ඌ කොච්චර පුදුම උනාද කියල වචනයෙන් විසිතර කරන්න බෑ. පොඩි ඉස්කෝලෙදි අපි කෑම කෑවෙ එකට. මම කිව්ව,
"අපි ඉස්කෝලෙදි කෑම කෑවෙ එකට, උඹ ඒකාලෙ මාර කැමතියි සෝයා මීට් කන්න, සන්ෆ්ලවර්ලගෙ සිංදු අහන්නත් කැමතියි, අපේ ඉස්කෝලෙට එන්න කලින් උඹ ඉස්කෝල 4ක ගියා...."

ඔන්න ඔයවගේ දේවල් කියල ඌ මවිත කරන්න මම සමත්වුනා. (උගේ කතාවත් වෙනම පෝස්ටුවක දාන්න වටින එකක්. ඒකත් ඉදිරියෙදි).

හරි දැන් තමයි කතාවට එන්ටර් වෙන්නෙ. මේ යාළුවට කිව්ව දේවල් එක්ක මට මතක් උනේ මංතුමාට කොච්චර මෙමරියක් තියනවද කියන එක. ඇත්තටම සුපිරි මෙමරියක් තියනව. හැබැයි අධ්‍යාපන කටයුතු වලදි, ඉගෙනගත් දේවල් සම්බන්ධයෙන් නෙවේ. සිදුවීම් සම්බන්ධයෙන්. බොරුනං මෙන්න සාක්කි!

මම උපන්නෙ 1980 දෙසැම්බර්. අපේ අම්මගෙ තාත්ත, ඒ කියන්නෙ මගේ සීය මියගියේ 1984 අවුරුද්දෙ මැද. දිනේ හරියටම මතක නෑ. සීය මැරුණෙ දියවැඩියාව නිසා. ඊට කලින් අම්මයි මමයි ගියා සීය බලන්න මාතර ඉස්පිරිතාලෙට. ඒ වෙනකොට සීය හිටියෙ එක කකුලක් කපල. ඒත් මට ඒක මතක නෑ. හැබැයි ලෙඩ ඇදේ ඉදගෙන සීය දීපු මාරි පැකට්එකට වග කියපු හැටි නං හොදට මතකයි. ඒ වගේම සීය මොන වගේ කෙනෙක්ද කියලත් මතක නෑ. ඒ වෙනකොට මගේ වයස අනිවාර්යෙන්ම අවුරුදු තුන හමාරක් විතර වෙන්න ඇති කියල තර්කාණුකූලව හිතන්න පුවවන්. ඔන්න ඕක තමයි මගේ මතකයේ තියන පැරණිම සිද්ධිය. ඊට ටික කාලෙකට පස්සෙ සිදුවෙච්ච සීයගෙ මරණයත් හොදට මතක තිබුන. ලගදි දවසක ඒක තහවුරු කරගන්න මට ඕන උනා. මම අම්මගෙන් ඇහුව, සීයගෙ මරණෙ තිබුනෙ පහල ගෙදර නේද? සීයගෙ මිනීපෙට්ටිය තිබුනෙ අහවල් තැන නේද? ඔළුව තිබුනෙ අහවල් පැත්තට නේද? කියල. ඒ සියල්ලම හරි කියල අම්ම කිව්ව. කොහොමද මෙමරිය!

දැන් තමයි කස්ටියට අභියෝගෙ. මතක ඇතිනෙ මම බයික්එකේ ගිය රෙකෝඩ්එක? ඒ වගේ කාටද මේ රෙකෝඩ් එක කඩන්න පුළුවන්? අවුරුදු තුනහමාර හෝ ඊට අඩු වයසකදි වෙච්ච සිද්ධියක් මතක කෙනෙක් ඉන්නවද? ඒ වගේම ඔහේලට මතක තියන මුල්ම සිද්ධිය මොකක්ද? පහලිං කොටන්න. හැබැයි "මම තාත්තගෙ අහවල් එකේ ඉදල අම්මගෙ ඇගට පීනල ගිය හැටිත් මතකයි" වගේ බොරු කියන්නත් ඔට්ටු නෑ.