බිත්තර කොස් ඇට සහ කොස් ඇට මීයෝ.

පසුගිය දිනෙක වෛද්‍ය ආරියසේන යූ ගමගේ මහතා ලියූ පුවත්පත් ලිපියක් අන්තර්ජාලයේද සංසරණය විය. ලිපියෙන් විස්තර වූයේ මාංශ/නිර්මාංශ ආහාර පිළිබඳවය. වෛද්‍යවරයාගේ ලිපිය අනුව මිනිසා සර්වභක්ෂකයෙකු වන අතර ඔහුගේ ශරීරයට අවශ්‍ය ප්‍රෝටීන් ප්‍රමුඛ පෝෂක ලබාගැනීමට මාංශ ආහාර ලබාගැනීම අත්‍යවශ්‍යය. තවද ළමා කාලයේ මොලයේ වර්ධනයට ප්‍රෝටීන් ඇතුළු පෝෂක වල අවශ්‍යතාවයද මෙම පෝෂක නොමැතිවීමෙන් ඇතිවිය හැකි අනිසි බලපෑම්ද විද්‍යාත්මකව විග්‍රහ කර තිබිනි. මෙවැනිම ලිපියක් උපුල් ශාන්ත සන්නස්ගල මහතා විසින්ද මීට මාස කිහිපයකට පෙර පුවත්පතකට ලියා තිබිනි. විශේෂයෙන්ම නිර්මාංශිකයන් අධික ඉන්දියාවේ, නිර්මාංශ ආහාර වේල තුල අඩංගු ද්‍රව්‍ය ඔවුන්ගේ පෝෂණ උෟණතාවය මඟහරවන ආකාරය හේතු සහිතව දක්වා තිබුනි.

කෙසේ වුවත් ටීඑන්එල් රූපවාහිනියේ නිර්මාංශ ප්‍රවර්ධන වැඩසටහනකදී වෛද්‍යවරයෙකු විසින් ආරියසේන යූ ගමගේ මහතාගේ අදහස විවේචනයට ලක් කලේ කිසිදු විද්‍යාත්මක හේතු දැක්වීමකින් තොරවය. ඔහුට අනුව බිත්තරයක පෝෂණ ගුණය සමාන ගුණයක් කොස් ඇට දෙකක ඇත. වෙනත් ආකාරයකට කියන්නේ නම් (සත්ව) බිත්තරයක් අනුභව කිරීම වෙනුවට (ශාකමය) කොස් ඇට දෙකක් අනුභව කිරී‍ම කලහැකිය. ඊට පසු සති අන්ත රාවය පුවත්පතේ ආරියසේන යූ ගමගේ මහතාගේ පිළිතුරු ලිපිය පලකර තිබුනි. බිත්තරයක පවතින ගුණයත් කොස් ඇටයක පවතින ගුණයත් විද්‍යාත්මකව පැහැදිලි කර තිබූ අතර රූපවාහිනී ගොඩවෙදාගේ තර්ක පුස්සක් බවට පත්කොට තිබුනි.

මේ සාමාන්‍යයෙන් ශ්‍රී ලංකාවේ ස්වභාවයයි. එක් අයෙකු ඇත්ත කියන විට හිතුමතේ ගල් පැලෙන බොරු කීමට සූදානම් වූවන් සිය ගණනක් සිටිති. විශේෂයෙන්ම රූපවාහිනිය වැනි මාධ්‍යක් තුලින් කියන දෑ හිස් මුදුනින් පිලිගැනීමට සූදානම් ජනතාවක් මෙහි සිටිති. සාමාන්‍යයෙන් ප්‍රසිද්ධියේ අසත්‍ය පැවසීම නීතියෙන් තහනම්ය. එහෙත් මෙම නිර්මාංශිකයන්ට මෙන්ම ජ්‍යෝතිෂය වැනි මිත්‍යාව පතුරන්නන්ටද එය බාධාවක් නොවේ.

මීට ටික කලකට පෙර පොල්තෙල් වල කොලෙස්ටරෝල් අඩංගු බවත් හෘද රෝගීන්ට පොල්තෙල් යෙදූ ආහාර සුදුසු නොවන බවත් කියැවිනි. මේ බටහිර විද්‍යාත්මක මතයයි. එහෙත් ඉන් පසු තවත් පිරිසක් ප්‍රකාශ කලේ පොල්තෙල් හානිදායක නොවන බවය. විදේශයන්හි සිට පැමිණෙන විවිධ වර්ගවල එලවළු තෙල් විකුණාගැනීමේ අරමුණින් (බහුජාතික කුමන්ත්‍රණයක්) පොල්තෙල් වල ගුණ අගුණ කල බැව් ඔවුන්ගේ මතය විය. චිරාත් කාලයක් ලාංකිකයන් පාවිච්චි කල පොල්තෙල් වලින් කොලෙස්ටර්රෝල් සම්බන්ධ රෝග ඇති නොවූ බව ඔවුන්ගේ තර්කය විය. තර්කයක් ලෙස ගත්විට මෙය සාවද්‍යය, මක්නිසාද යත් ප්‍රතිලපය ලබාගත යුත්තේ අතීතයේ ලාංකිකයාගේ ජීවන රටාව සහ වත්මන් ලාංකිකයාගේ ජීවන රටාවද අධ්‍යයනයට ඇතුළු කිරීමෙන්ය. මෙහි ප්‍රතිපලය නම්, සාමාන්‍ය මිනිසෙකු සලකා බැලූ විට තමාට පොල්තෙල් හොඳද නරකද යන්න නිශ්චය කරගත නොහැකි තරම් ව්‍යාකූල කර තිබීම අභාග්‍යකි.

කෙසේ වුවද ආහාර වැනි දෑ සම්බන්ධයෙන් යම් නීතිරීති පද්ධතියක් මෙරටට අැවැසිය. වර්තමානයේ පවතින කුමන හෝ ක්‍රමවේදයක් තුලින්(දේශීය හෝ බටහිර) යම් සිරුරකට හිතකර ආහාර මොනවාද අහිතකර ආහාර මොනවාද යන්න නිශ්චිතව දැනගැනීමේ ක්‍රමයක් තිබිය යුතුය. එක එක මූලධර්මවාදීන්ගේ චින්තනය ආහාරයට එක්කිරීම වැලැක්විය යුතුය. කෙටියෙන් කිවහොත් ආහාර පිළිබඳ සංගායනාවක් කල යුතුය. නිර්මාංශ ප්‍රවර්ධකයන් නිර්මාංශයේ වැදගත්කම දැක්විය යුත්තේ සත්ව අවිහිංසාව පදනම් කරගෙන මිස බේගල් ඇදබෑමෙන් නොවිය යුතුය. එසේ වූ විට පොල් බූරුවන්ගේ කතන්දර නිසා අනාගත පරපුර කොස්ඇට මීයන් වීම වලකිනු ඇත.

ප.ලි: සරුංගලේ බ්ලොග් අඩවියේ අද දින පලකර අැති "දෙයියන්ගේ කැඳ" ලිපියට පාදක වන්නේද මෙවැන්නකි