හැක් කරන්නාට ප්‍රේම කරමු(?)

ජනාධිපතිවරයාගේ වෙබ් අඩවිය හැක් කිරීම සම්බන්ධව අත්අඩංගුවට පත්ව ඇත්තේ බාල වයස්කාර සිසුවෙකි. පරිගණක දැනුමැත්තන්ට අනුව ලංකාවේ වෙබ් අඩවි හැක් කිරීම මහලොකු දෙයක් නොවේ. ඇරත් වැඩ දන්න එකාට ඇමරිකාවේ ලොක්කාගේ වෙබ් අඩවිය වුවද ලොකු නැත. බස්නාහිර පළාත් සභාවේ වෙබ් අඩවිය හැක්කර ප්‍රසන්න රනතුංගගේ මුහුණ වෙනුවට "අන්තරාදායක" සලකුණ යෙදුවේද සිසුවෙකු විසිනි. කෙසේ වෙතත් හැකර්ගේ දක්ෂතාවයේ තරම සහ වෙබ් අඩවි පරිපාලකයන්ගේ තරම අනුව ඉදිරියේදී කටයුතු කිරීමට ජනාධිපතිවරයාගේ වැඩකි.

විසුළු සහගත කාරණාව එය නොවේ. සයිබරය පුරා‍ පැතිර යන හැක් කරන්නාට ප්‍රේම කිරීමේ වැලපිලිය. එකෙකුට අනුව හැකර් ඇමරිකාවේ සිටියා නම් ඔහුගේ සේවය ලබාගැනීමට බිල් ගේට්ස් කටයුතු කරනු ඇත. තවත් අයෙකුට අනුව ජනාධිපතිගේ වෙබ් අඩවියෙහි කටයුතු හැකර්ට භාරදිය යුතුය. හැකර් වීරයා කරගෙන ඇත.

මීට පෙර බාල වයස්කාරියක පොල් ගෙඩි කිහිපයක් සොරකම් කල අතර එය අධිකරණය දක්වා ගෙනයාමට පොලීසිය කටයුතු කර තිබුනි. එහිදී සමාජයේ අනුකම්පාව ඇයට හිමිවූ අතර සොරකමේ ස්වභාවයේ "සුළු" බව සහ දරිද්‍රතාවය හේතුවෙන් සොරකම් කිරීමට සිදුවූ බවත් උළුප්පා පෙන්වුවා මිස "වරද" මෙවැනි වීරත්වයට නැංවීමක් සිදු නොවීය.

පරිගණක අපරාධ/තොරතුරු සම්බන්ධව නීතිරීති මේ වනවිට ලංකාවේ නීතියට එක්කර ඇත. ඉලෙක්ට්‍රොනික් ගණුදෙනු පනත, පරිගණක අපරාධ පනත, තොරතුරු සන්නිවේදන තාක්ෂණ පනත... ආදිය මඟින් මෙවැනි අපරාධවලට දඬුවම් කිරීමට හැකිය. වෙබ් අඩවි හැක් කිරීම, ඊමේල් හෝ ෆේස්බුක් වැනි සමාජ ජාල ආදියෙහි සිටින්නන්ගේ ගිණුම් සොරකම් ආදිය නීති විරෝධී කටයුතුය. නීති විරෝධී කටයුතු සිදුකරන්නෙකුට ඊට අදාල දඬුවම් හිමිවිය යුතුය. වැරදිකරුවන්, බාල වයස්කරුවන් වනවිටද වෙනම නීතියක් ක්‍රියාත්මක කිරීමට නීතිය ක්‍රියාවේ ‍යොදවන්නන්ට ඉඩ සලසා ඇත. බස්නාහිර පළාත්සභා වෙබ් අඩවිය හැක් කල සිසුවා අත්අඩංගුවට ගැනීමට කටයුතු කලේ ඔහුගේ විභාගය අවසන් වූ පසු වීම ඊට උදාහරණයකි.

වරදකරුවන් හෝ සැකකරුවන් සම්බන්ධන්ධව ලංකාව කටයුතු කරන ආකාරය එතරම් යහපත් නැත. ආයුධ පෙන්වීමට ගොස් බෝම්බ ගැසූ බව කියමින් සැකකරුවන් මරාදැමීමට කටයුතු කල අපකීර්තිමත් ඉතිහාසයක් අපට ඇත. සුළු වරදකට බන්ධනාගාරගත වන තරුණයන් පාතාල කෙරුමන් වී එලියට එන සංස්කෘතියක් අපට ඇත. මෙය ලංකාවේ සිදුවූ පළමු හෝ අවසාන පරිගණක අපරාධය නොවේ. අප හඬනැඟිය යුත්තේ මෙම හැකර් දරුවාට වියහැකි හානියෙන් ඔහු මුදවාගැනීමත් වැරදි කරන ළමුන් ඉන් මුදාගැනීමේ ක්‍රියාදාමයේදී ඔවුන් අනාගත අපරාධකරුවන් වීම වැලැක්වීමත් විනා හැක්කරන්නන් උත්කර්ශයට නංවා ‍ධෛර්යමත් කර තව තවත් හැකර්ලා බිහිකිරීමට පාර කැපීම නොවේ.

බුර්කිනි ගැලවීම!

සංවාදය සඳහාමයි!
[සයිබර් වරිගෙ උණ්ඩියාගේ සටහනකි!]

ප්‍රංශය විරෝධය දක්වන්නේ කුමකටදැයි බොහෝ දෙනෙකුට හරි අවබෝධයක් නොමැති බව පෙනෙයි.ප්‍රංශය දක්වන විරෝධය ඊනියා බුර්කිනියට හෝ කාන්තාවන්ගේ වස්ත්‍ර පාලනයට ලඝු කළ යුතු නැත. ප්‍රංශය විරෝධය පාන්නේ ආගමික වශයෙන් නිර්-ධ්‍රැවීකරණය කරන ලද සමාජයක ඉස්ලාමයේ නාමයෙන් වර්ධනය කරමින් පවතින ආගමික ධ්‍රැවයටය. ආගමික වශයෙන් නිරාරෝපිත වූ ( නිෂ්ක්‍රීය වූ ) සංස්කෘතියක් පවතින නිදහස් රටක කෙරෙමින් පවතින ඉස්ලාම් ආගමට බැඳුණු මුස්ලිම් සංස්කෘතික ආරෝපණයටය.

ප්‍රංශය මේ මොහොතේ ආර්ථික, දේශපාලනික සහ සාමාජීය වශයෙන් ඓහික නැඹුරුවක, ලිබරල් ස්ථාවරයක පවතී. නමුත් යුරෝපයේ බොහෝ රටවල සිදුවෙමින් පවතින්නා සේම එරට තුළද ප්‍රධාන නගර වල මේ මොහොතේ මුස්ලිම් සමාජයේ "ඒකලනවාදයක්" (Isolationism of Islamic Community) සහ "සංරක්ෂණවාදයක්" (Conservatism of Islamic Principles) පදනම කරගත් "ඉස්ලාමික කළාප" බිහිවීම සිදුවේ. මෙය කිසිවෙකුටත් ප්‍රතික්ෂේප කළ නොහැකි සත්‍යයකි.
ඉස්ලාමය අදහන පිරිස් විසින් විශාල නාගරික තුළ තමන්ගේ සමාජය ජීවත් වන ප්‍රදේශ ඊනියා කළාප වශයෙන් තමන්ට වෙන් කරගැනීමත්, අනතුරුව ඒ තුළ ඉස්ලාමික සංස්කෘතික අනන්‍යතාවය අධිපතිවාදී ලෙස ක්‍රියාත්මක කිරීමට උත්සාහ දැරීමත්, එයට අභියෝගයක් වන අයට යම් යම් වාචික හෝ කායික ප්‍රහාර එල්ල කිරීමත් යුරෝපයේ මේ වකවානුව තුළ දසතින් වාර්ථාවන පැහැදිලි සත්‍යයක් බවට පත්ව ඇත.

ප්‍රංශය විරෝධය ඵල කරන්නේ මෙසේ ගොඩ නැගෙමින් පවතින "වෙනම ආගමික අනන්‍යතාවයටය". මක්නිසාද මේ ආගමික අනන්‍යතාවයේ සිට නොබෝදා ප්‍රංශයට ත්‍රස්ත ප්‍රහාර එල්ල කළ ආගමික ත්‍රස්තවාදයට ඇත්තේ කෙස් ගසක දුරක් බව ප්‍රංශුවන් දන්නා නිසාය.

යම් පිරිසක් යම් ප්‍රදේශයකට සංක්‍රමණය වීමෙන් පසුව එහි වෙසෙන ජනතාව සමග මුසුවී පොදු එකඟතාවයකට ඒම ප්‍රතික්ෂේප කරන්නේ නම් එතන ක්‍රියාත්මක වන්නේ ආක්‍රමණික අරමුණු විනා අන් කිසිවක් නොවේ. නමුත් එයට විරෝධය පෑම කළ යුත්තේ නූතනවාදී විද්‍යාත්මක පදනමක සිටගෙන විනා තවත් එක් ආගමික අන්තවාදයක් අස්සට රිංගා ගෙන නොවේ.

වැලන්ටයින් ජ්‍යෝතිශඥයා

අත බල‍ා සාත්තර කීම ගැන රසිකලොජිස්ට්ගේ ලිපිය සහ එහි ප්‍රතිචාරවලින් ජ්‍යෝතිශඥයෙකු ගැන මතකයක් අලුත් විය.
ඔහුගේ නම කුමක්දැයි දන්නේ නැතත් ගමේ ව්‍යවහාරයෙන් ඔහු ඩිංගි මහත්තයාය. අපට ඩිංගිමාමාය. මාගේ පියාගේ දීර්ඝකාලීන මිතුරෙකි. පවුලේ හිතවතෙකි. වයස දහයේදී පමණ, බ්ලොග්කරුවා හා හාපුරා කියා මධුවිතක් තොලගෑවේ ඩිංගිමාමාගේ නිවසේදීය. මොකක්දෝ කාර්යයක් අවසානයේ ඩිංගිමාමාත් පියාත් රහමෙර පානය කරද්දී, ඩිංගි මාමාගේ පුත්‍රයාත් සමඟ එකතුව අනවසරයෙන් වීදුරු දෙකක් පුරවාගෙන ඉන් බාගයක් පානය කලා මතකය.

ඩිංගිමාමා මාක්ස්වාදියෙකි. 71 කැරැල්ලට සම්බන්ධ වී සිර දඬුවම් ලබා පැමිණියෙකි. අසූ අට අසූ නවය කාලයේ එහෙමකට දේශපාලනයක් නොකලද ජවිපෙට හිතවත්ව කටයුතු කලේය. මගේ මතකයේ හැටියට පෙරටුගාමීන් ජවිපෙන් ඉවත්වන තෙක් ඔහු ජවිපෙ සමඟ සිටියේය. ඩිංගිමාමාද බොහෝ මාක්ස්වාදීන් මෙන්ම ආගම වෙනුවට මාක්ස්වාදය ආදේශ කරගෙන සිටි අයෙකි.

"තන්හාව ඇතිවෙන්නේ පුද්ගලික දේපල නිසා, දැං බලන්න මේ පාර තියනවනෙ, මේ පාර ගැන අපට තන්හාවක් තියනවද? නෑනෙ! අපට පාර ගැන තන්හාවක් නැත්තෙ ඒක පොදු දේපලක් නිසා. ඉතිං හැම දෙයක්ම පොදු දේපල නං, තන්හාව නැතිවෙනව ඉබේම. ඕකට භාවනා කරන්න ඕන නෑ, මාක්ස් කිව්ව දේ කලා නං එච්චරයි"

ඒ මට හොඳහැටි මතක ඇති ඔහුගේ කතාවකි. ඒ අසූ ගනන්වල අගභාගය හෝ අනූව දශකයේ මුල් කාලයයි. ඔහු පිළිබඳ යමක් සිතාගැනීමට පාඨකයාට හැකිය.

ඉන්පසු ඩිංගිමාමා ජ්‍යෝතිෂය ඉගනීමට පටන්ගත් අතර ජීවිතයේ අවසන් භාගය ගෙවමින් සිටි මාගේ පියාගේ මාමාකෙනෙකු ඔහුගේ ගුරුවරයා විය. ඔහු දක්ෂ ජ්‍යෝතිෂඥයෙකු බව මගේ පියා පවසා ඇත. මා ඉපදුනු දින ඉස්පිරිතාලයේ සිට ටවුමට පැමිණි පියාගෙන්, මා ඉපදුනු වේලාව අසා "දරුවගෙ ඔලුවෙ කෙස් නැහැ නේද?" යයි ඇසූ බව පියා කීවේය. ඇත්තය, මා උපන් තට්ටයෙකි. (මෙය බොහෝ බිළිඳුන්ට අදාලවන බව වෙනම කාරණයකි. මගේ පුතාද උපදින විට තට්ටයෙකි). ඩිංගි මාමා ජ්‍යෝතිෂය උගැන්නේ ඔහුගෙනි.

ඩිංගි මාමා ජ්‍යෝතිෂය ඉගනගන්නා සමයේ අප නිවසට පැමිණ, පියානන් සමඟ කරන කතාබහ හුරුපුරුදු දේශපාලනය නොව ජ්‍යෝතිෂයයි. නිවැරදිව කිවහොත් ගුරුවරයා පෑ හපන්කම්ය. වරක් දරුවෙකුගේ කේන්දරය පරීක්ෂා කල බවත් ඔහුට අපලයක් තිබූ බවත් රහසින් මෙන් කීවේය. හේතුව සොයාගෙන යාමේදී දරුවන්ගේ මාපියන් ලිංගිකව එක්වී තිබුනේ අඳුරු පාළු නිවසක් තුල බව ඩිංගි මාමා කියනු ඇසුනේය. තවත් කතාවකට අනුව මොකක්දෝ ක්‍රමයකට (තත්කාල කේන්දරය?) බැලූ විට පුද්ගලයෙකුගේ ඇ‍ඟේ ඇති රෝම කූප සංඛ්‍යාව පවා කිවහැකි බවත්, එම ශාස්ත්‍රය දන්නා දකුණු පළාතේ සිටිනා එකම ජ්‍යෝතිෂඥයා ඔහුගේ ගුරුවරයා බවත් කීවේය.

ඩිංගි මාමාගේ ජ්‍යෝතිෂ පන්තියට නැවතීමට තිත තැබුනේ ඔහුගේ ගුරුවරයා වූ මාගේ ඥාති සීයාගේ අභාවයත් සමඟය. කෙසේ වුවත් ඔහු ඒ වනවිට සැලකිය යුතු දුරක් ය‍ාමට සමත්ව තිබුනි. පසු කාලයේ කේන්දර-පොරොන්දම් බැලීම් වැනි කටයුතු කරගෙන සාමාන්‍ය ජ්‍යෝතිෂඥයෙක් ලෙස කටයුතු කලේය.

මෑත කාලයේ දිනෙක අප නිවසේ අලුත්වැඩියා කටයුත්තකට එක්වූ ඩිංගි මාමා මට මුණගැසුනේ සෑහෙන කාලයකිිනි. කලකට ඉහත මා ගෙනැවිත් තිබූ අතිවිශේෂ කාලේ කුප්පිය දිවා විවේකයේදී ඔහුට දුන් අතර ජ්‍යෝතිෂය කටයුතු ගැන විමසීමටද අමතක නොකලෙමි. ජ්‍යෝතිෂඥයෙකු ලෙස ඔහුගේ පිළිතුර "සාමාන්‍ය" එකක් නොවීය.

"මේව ඉතිං මිනිස්සුන්ගෙ ඔලුවල තියන දේවල්නෙ. ඔය මොනව හරි හිත හැදෙන්න කියල යවනව. යාළුවෙච්ච කෙල්ලො කොල්ලො එනව පොරොන්දම් බලන්න, අපි මොකටද අහිංසකයන්ගෙ කුරුළු කූඩු කඩන්නෙ, හොඳටම පොරොන්දම් ගැලපෙනව කියනව එයාලට, මේව බඩ වඩාගන්න තියන දේවල්නෙ"