ටියුෂන් ගැටළු.

මා උසස්පෙළ විභාගයට ටියුෂන් යන සමයේ සිසුන්ගේ ප්‍රධාන විනෝදාංශය වූයේ ගුරුවරුන් තම ක්ෂේත්‍රයේ ප්‍රතිවාදීන් සම්බව්ධයෙන් කරන විවේචනයන් හුවමාරුකර ඔවුන් ඇවිස්සීමත් ගුරුවරුන් කේන්ති ගැස්වීමත්ය. මෙයින් අත්වූයේ එක් ප්‍රයෝජනයකි. එනම් අසා සිටීමට අපහසු වූත් නීරස වූත් විෂය කරුණු වෙනුවට කේන්තියෙන් පුපුරණ ගුරුවරයාගේ වදන් මාලාව අසා සිටීමට හැකිවීමය. උදෑසන පන්තිය පටන්ගැනීමේදී ඉදිරියට යවන තුණ්ඩු කැබැල්ලකින් පැවසෙන්නේ අහවල් ගුරුවරයා සර් සම්බන්ධයෙන් පැවසූ දේවල්ය. කුකුල් කේන්තිකාරයන්ට එය ප්‍රමාණවත් වන අතර එතැන් සිට පැය භාගයක් පමණ කාලයක් අප ඔහුගේ "විෂය බාහිර දේශනයට" සවන් දෙන්නේ හද පිනායන සතුටිනි.

මා ටියුෂන් සදහා පැමිණියේ තංගල්ලට වන අතර ගුරුවරුන් අතරින් ශුද්ධ ගණිතය ඉගැන්වූ ගුරුවරුන් අතර පැවතියේ මහත් තරගයකි. ව්‍යවහාරික ගණිතය ඉගැන්වූයේ ජනක අබේවර්ධන සර් වූ අතර ඔහුට අභියෝගයක් වියහැකි අයෙකු නොවූ බැවින් එම විෂය සදහා මෙවැන්නක් පැනනැගුනේ නැත. අනෙක් විෂය වූයේ භෞතික විද්‍යාව වූ අතර රසායන විද්‍යාව ඉගැන්වූ ගුරුවරුන් කලහකාරී නොවූ "ඇවිස්සීමට නොහැකි" අයවලුන් විය.

මෙසේ උග්‍ර තත්වයට පත්වූ ගැටළු දෙකක් අදත් මගේ මතකයේ ඇත.

එකක් නම් ශුද්ධ ගණිතය ඉගැන්වූ විජය විදානපතිරණසර්ට "x tanx" යන්න අනුකලනය කරනමෙන් ජයන්ත සෝමසිරි සර් කරන ලද අභියෝගයයි. විජය සර් විශ්ව විද්‍යාලයේ උපාධිධාරියෙකු නොවූ අතර ඔහු එන්.ඩී.ටී. පාළඨමාලාව හැදෑරුවකු විය. (එයද සම්පූර්ණ කර නොමැත). විශ්ව විද්‍යාලයේ නොගියකු හට ශුද්ධ ගණිතය ඉගැන්වීමට බැරිබව ඔප්පුකිරීමට අභියෝගයක් ලෙස මෙම ගැටළුව ඉදිරිපත් කෙරිණි. මේ සමයේ ‍මෙම ගුරුවරුන් දෙදෙනාගේම (සහ අපගේ) කාලයෙන් විශාල ප්‍රතිශතයක් අදාල ගැටළුව සම්බන්ධ විවාදයට නාස්තිවිය. කෙසේ වෙතත් විශ්ව විද්‍යාල සමයේද මෙම ගැටළුව විසදීමට මාහට නොහැකිවිය. දැන් මෙම කාරණා අමතක වී ඇතිවාට සැක නැත්තේ අභියෝග කල ගුරුවරයා ජීවතුන් අතරද නොමැති බැවිනි.

දෙවන ගැටළුව මීටත් වඩා දුරදිග ගොස් ප්‍රදේශයේ සියළුම ගුරුවරුන් දෙපිළකට බෙදී වාදකිරීම දක්වා ඇදුනු සිද්ධියකි. ගැටළුව ඉදිරිපත් කලේ භෞතික විද්‍යාව ඉගැන්වූ සත්‍යානන්ද විජේසේකරසර් වූ අතර මුලින්ම ඊට අභියෝග කලේ එම විෂයම ඉගැන්වූ රුවන්පතිරණ සර්ය.

ගැටළුව මෙසේය,

රූපයේ දක්වා ඇති ආකාරයට වායුව පිරවූ බෝලයක් ජල භාජනයක පතුලට ගැටගසා ඇත්තේ එම පද්ධතිය තරාදියත් මත ඇතිවිටය. තරාදියේ පාඨාංකය මෙවිට යම් අගයක ඇත. යම් ක්‍රමයකින් සම්බන්ධක නූල කපාදැමූ විට තරාදියේ පාඨාංකය වෙනස්වේද නොවේද යන කරුණ සම්බන්දයෙනි ගැටළුව ඇතිවූයේ. සෑම අවස්ථාවකදීම තරාදිය මත ඇති බාහිර බලය නියත නිසා රුවන් පතිරණ සර්ගේ අදහස වුයේ පාඨාංකය වෙනස් නොවේය යන්න වූ අතර අනෙක් පාර්ශවයට සත්‍යානන්ද, ජනක, ජයන්ත සෝමසිරි යන ගුරුවරුන් එක්විය.

සෛද්ධාන්තික කරුණු අවසානයේ ප්‍රායෝගිකවද තම මතය ඔප්පු කිරීමට රුවන්පතිරණ සර් පෙරමුණ ගත් අතර යට සිට උඩට වෙනුවට උඩ සිට යටට (ප්‍රායෝගික පහසුව සලකා) බෝලයක් ගිල්වා තම මතය ඔප්පු කලේය. ඔහු මෙහිදී රබර් බෝලයක් තුලට යන්තම් බරක් එක්කර බෝලය ගිල්වූ අතර අනෙක් පාර්ශවය නියෝජනය කල එම ආයතනයේම ඉගැන්වීම කරගෙන ගිය ජනක සර් වැඩි බරක් බෝලය තුලට දමා පරීක්ෂණය සිදුකර තරාදියේ පාඨාංකය වෙනස්වන අයුරු ඔප්පු කලේය. ප්‍රතිඵලයක් නොමැතිව අවසන්වූ මෙම ගැටළුව, අවසානයේ අයතනයේ පාලකයාට (ඔහුද පාසල් ගුරුවරයෙකි) සිදුවූයේ මේ විවාදය නතරකරන ලෙස ගුරුවරුන් දෙදෙනාගෙන්ම ඉල්ලා සිටීමටය.