වැරදි තැනින් ඇල්ලීම.

සර්පයාගේ ඇල්ලිය යුත්තේ බෙල්ලෙන් බව අපේ පැරණි කියමනක් ඇත. එසේ නොවුවහොත් ඇතිවන ප්‍රථිඵලය ගැන අමුතුවෙන් කතා කිරීම අනවශ්‍යය. ලංකාවේ ප්‍රශ්නද විසදීම සිටින වගකිවයුත්තන්ද භාවිතා කරන්නේ බෙල්ලෙන් ඇල්ලීම නොව එහෙන් මෙහෙන් ඇල්ලීමේ ක්‍රමවේදයයි. මෙය ලිවීමට සිදුවූයේ හේතු දෙකක් නිසාය. එකක් නම් පසුගිය දිනක මා නැරඹූ රූපවාහිනී සාකච්ඡාවක්ය. අනෙක මා කියවූ බ්ලොග් සටහනක්ය.

රූපවාහිණී සාකච්ඡාවට සහභාගී වූ ස්වාමීන් වහන්සේ බුදු දහම ගැනත් එහි පිරිහීම ගැනත් එය රැකගැනීමට ක්‍රියාකල යුතු ආකාරය ගැනත් දීර්ඝ වශයෙන් කරුණු ගෙනහැර දැක්වීය. ඊට අමතරව පන්සල් යාම, දෙමාපියන්ට සැලකීම-නොසැලකීම, සමාජයේ පවතින යම් යම් විෂම දෑ ආදිය ගෙනහැර දැක්වීය. එහෙත් උන්වහන්සේ කතා නොකලේ ගෞතම බුදුන්ගේ ප්‍රතිපත්ති, රැකීමේ අවශ්‍යතාවය ගැන පමණි. මගේ ප්‍රශ්නය බුදු දහමේ "මූලික හරය" අමතක කරදැමූ පසුබිමක ඉහත දැක්වූ උප-කාරණා ‍ඉෂ්ඨ වීම සිදුවිය හැකිද යන්නයි. එහෙත් ඒ පිලිබද කතාකිරීම අමතක කරදමමින් සිටී.

දැන් තවත් කාරණයක් සලකා බලමු. රාජ්‍ය සේවයේ අකාර්යක්ෂමතාවය ඇතැයිද වංචා දූෂණ ඇතැයිද චෝදනා කරන්නන් බොහෝය. විශේෂයෙන්ම වැඩ බැරි දේශපාළුවන් තම නොහැකියාව රාජ්‍ය සේවකයන් පිටින් යැවීමට කැසකවනු දැකිය හැකිය. ඔවුන්ට අනුව නම් ප්‍රශ්නය ඇත්තේ රජයේ සේවකයන් තුලය. මෙයින් අදහස් වන්නේ රාජ්‍ය සේවකයන් යහපත්ය යන්න හෝ ඉහත කී දුර්වලකම් ඔවුන් තුල නැතැයි යන්න නොවේ. ප්‍රශ්නය අල්ලාගෙන ඇත්තේ වැරදි තැනකින් බවය. මේ වනවිට රාජ්‍ය සේවය සම්පූර්ණයෙන්ම පාහේ ජඩ දේශපාලනයට නතුව ඇත. දාහත් වසරක එජාප පාලනයකින් පසු චන්ද්‍රිකා මැතිණියගේ සමයේ යම් ධනාත්මක හැරවුමකට රාජ්‍ය සේවය යොමුවන ලකුණු දුටුවත්, ස්වාධීන කොම්ෂන් ආදිය අහෝසිකර දමමින් දැන් ගමන් කරන්නේ වඩාත් අයහපත් වූ දිශාවකට බව සිතාගැනීම අපහසු නොවේ. මේ වසර තුල රැකියා විරහිත උපාධිධාරීන්ට පත්වීම් ලබාදුන් ක්‍රමවේදයෙන්ම එය තහවුරු වේ.

මෙවැනි විකාර රූපී දෑ ශ්‍රී ලංකාවේ අන්‍යතාවය වන තරමටම සමාජය තුලට විහිදී ඇත. පසුගිය ජනාධිපතිවරණය අවසානයේ සිදුවූ සරත් ෆොන්සේකා මහතාගේ අත්අඩංගුවට ගැනීමේ ක්‍රියාවලිය සලකා බලමු. සමාජයේ බොහෝ දෙනා ඔහු අත්අඩංගුවේ තබා ගැනීමට විරුද්ධ වුවත්, "එයා දේශපාලනයට එන්න ඉක්මන් උනා වැඩියි", "ජෙප්පොයි යූ.ඇන්.පී කාරයොයයි එයා අමාරුවේ දැම්ම" වැනි ප්‍රකාශයන් සිදුකලේ ප්‍රශ්නයේ මූලික බීජය වන "ශ්‍රී ලංකාව තුල ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය කඩවීම" අමතක කර දමමිනි.

මෙවැනි උදාහරණ කොතෙකුත් දැක්විය හැකිය. ප්‍රශ්නය ඇත්තේ කොතැනදැයි නිවැරදිව හදුනාගන්නා දිනෙක ඒවාට විසදුම් නිරායාසයෙන් මෙන් ලැබෙනු ඇත.

සටහන අවසන් කිරීමට මත්තෙන් ඔබවෙත ප්‍රශ්නයක් ඉදිරිපත් කරනු කැමැත්තෙමි. ප්‍රශ්නය හදුනාගෙන විසදුමක් ඉදිරිපත් කරන්න.(කැමති අයට) ;-)

සහනාධාර බෙදීම සදහා වන එක්තරා රජයේ කාර්යාලයක් අගනුවර පිහිටුවා ඇත. රටේ නොයෙකුත් ප්‍රදේශ වල වෙසෙන දිළිදු ජනතාව විශාල පිරිසක් විවිධ කාර්යන් සදහා කාර්යාලයට පැමිණේ. ගොඩනැගිල්ල තුලදී ඔවුන්ට නිසි මගපෙන්වීමක් කිරීමට කිසිවෙකුත් පත්කර නැත. බීමට ජලය ටිකක් හෝ ශාරීරික අවශයතා ඉටුකරගනු වස් වැසිකිලි පද්ධතියක් නැත. මේවැනි ස්ථානයක අනිවාර්යෙන්ම සිදුවිය හැකි පරිදි අල්ලස් ලබාගැනීම් වැනි අක්‍රමිකතා ඕනෑ තරම් ඇත.
ප්‍රශ්නය/ප්‍රශ්න මොනවාද? විසඳුම කුමක්ද?
(මෙය එක්තරා වර්ෂයක රජයේ උසස් සේවාවක් සදහා බදවාගැනීමේ විභාගයකට ඇතුලත් වූවකින් කොටසකි. ලිපියට ඇති අදාලතාවය නිසා එක්කරන ලදී. ලොකුම විහිවව නම් මෙවන් ප්‍රශ්න වලට පිලිතුරු සපයා රාජ්‍ය සේවයට පැමිණෙන්නන් හට ඉන්පසු උපදෙස් ලබා දෙන්නේ අට වසර හෝ පාස් නැති අමනයන් වීමය).