දරුවනි මමයි නුවර අනගාරික ඇතා!

පසුගිය දිනෙක ෆේස්බුක් සටහනක් තබන අප මිත්‍ර චමීර ජීවන්ත දෙද්දුවගේ විසින් අලුත් වචනයක් නිර්මාණය කර තිබුනි. ඒ "බෞදිය" යන්නයි. කුමක්ද මේ බෞදිය? ආගමික වශයෙන් දැඩි අන්තවාදයක් පවතින, ආගමේ නාමයෙන් සිය දහස් ගනන් මිනිසුන්ගේ ගෙල සිඳ දමන, කසපහර දෙන, අත්-පා සිඳ දමන "සෞදිය" (හෙවත් සෞදි අරාබිය) යන්නෙහි ශ්‍රී ලාංකීය අනුවර්තනයයි. අපූරුය. අප රටෙහි දැන් දැන් සිදුවන්නේ බෞදිය අර්ථගැන්වෙන සිදුවීම්ය. එහි නවතම කූටප්‍රාප්තිය දළදා කරඬුව ගෙනයන හස්තියාගේ ලිංගික චර්යාවන් පාලනය කිරීමට ඇත් හිමිකරුවන් කටයුතු කිරීමයි.

මෙම සිදුවීම, විවිධ පාර්ශවයන් විසින් විවිධ අයුරින් විග්‍රහ කිරීමට කටයුතු කරමින් සිටිති.
පිරිසකට අනුව, පෙරහර යනු සංස්කෘතික කටයුත්තකි. ඇතාට සිදුවන සිංසාව සංස්කෘතියේ නාමයෙන් ඉවසා සිටිය යුතුය. පෙරහැර නම් සංස්කෘතික උත්සවය ශ්‍රී ලංකාවට යම් යම් වාසි සලසන්නකි. (උදාහරණ ලෙස සංචාරක ව්‍යාපාරය) එහි සත්‍යතාවයක් තිබේ. තවත් පිරිසකට අනුව ඇතාට සිදුවන හිංසාවන් නැවැත්විය යුත්තේ මස් පිණිස සිදුවන සත්ව ඝාතන නැවැත්වීමෙන් පසුවය. හිංසාවට වඩා ඝාතනය නරකය. එබැවින් හිංසාව නැවැත්වීමට සියල්ලන්ම නිර්මාංශික වියයුතුය. එයත් නරක නැත.

තවත් කොට්ඨාසයකට අනුව ඇතාට සිදුවන හිංසාවක් නැත. ඇතා ස්ව කැමැත්තෙන් පෙරහැරට සහභාගී වන අතර, මහා ලොකු පින් කන්දරාවක් රිටර්න් එක ලෙස ඌට ලැබේ. ඒ පිනෙන් මතු භවයේ මිනිස් ආත්මයක් ලබාගත හැකිය. මොවුන්ට අනුව මරක්කලයන් හරක් මරද්දී ඇතාට සිදුවන සාපේක්ෂව ‍කුඩා හිරිහැරය, බෞද්ධ විරෝධීන්ගේ වෙනම ගේමකි. බුදුදහමට කෙලවීම ඔවුන්ගේ අරමුණයි.

අපට බෞද්ධයන්ගේ හෝ වෙනත් ඕනෑම පාර්ශවයකගේ අදහස් සම්බන්ධව ඉවසිය හැකිය. ඒ, ඔවුන්ගේ කියුම් කෙරුම් අපට අදාල නොවන තාක් කල්ය. ඕනෑම අයෙකුගේ ක්‍රියාවකින් අපට බලපෑම් සිදුවන්නට පටන් ගත්විට ඒ පිළිබඳව කතාකිරීමට සිදුවේ. ඇතාගේ ලිංගික චර්යාව සම්බන්ධයෙන්ද එසේය. ඇතා වර්ගයා බෝ කලත් නැතත් අපට ගැටළුවක් නැත. පෙරහැරේ යන ඇතුන්ට සිදුවන හිරිහැරයන්ද ගනන් නොගෙන සිටිය හැකිය. නමුත් ප්‍රශ්නය වන්නේ මේවා අන්තවාදය දෙසට ගමන් කිරීමයි.

සමහර ආගම් ස්වභාවයෙන්ම අන්තවාදි වන අතර ඒ හේතුවෙන් අන්‍යාගමිකයන්ට සිදුවන හිරිහැර සඳහා උදාහරණ අවශ්‍ය නම් මැදපෙරදිග කලාපයෙන් සොයාගත හැකිය. නමුත් බුදුදහම එසේ නොවේ. ඉතාම නිදහස් දර්ශනයක් සහිත බුදුදහමෙහි කොතැනකවත් අන්තවාදයට ඉඩක් නොවේ. අවිහිංසාවාදය ‍බුද්ධ දර්ශනයේ එක් ප්‍රධාන බල කණුවකි. අවුල ඇත්තේ අවිහිංසාව පදනම් කරගත් බුදුදහම දෙසූ බුදුන් වෙනුවෙන් තිරිසන් සතුන් වධයට භාජනය වීමයි. බුදුන් වෙනුවෙන් සතෙකු හිංසාවට පත්කිරීමෙන් නොනැවතී, ලිංගික කාර්යයන් බලහත්කාරයෙන් නවතා 'දැං ඌ සිල් අරං' යැයි කියන්නෙකුගේ මානසිකත්වය කෙබඳු විය හැකිද? තවත් කාලයකින් දියවඩන නිලමේ තනතුර සඳහා නපුන්සකයෙකු තෝරාගැනීමට යෝජනා විය හැකිය. එවිට සදාකාලික අනගාරිකයෙකු දන්ත ධාතුවට සේවය කල හැකිය... මෙය, පෝයදා බාර් වැසීම, රූපවාහිණී චිත්‍රපටි නැවැත්වීම (ඒකත් හරි ආතල්ය. පෝය දිනවල ඇක්ෂන් ශෝ නැතිය. ගහ මරාගැනීම් නරක නිසාය. එහෙත් බුද්ධාගමට සම්බන්ධ නම් කොතෙක් මැරුවත් කමක් නැත), ඉරිදා ටියුෂන් තහනම, ආදියේ දිගුවකි. එබැවින් අපට කීමට ඇත්තේ මෙයයි. "උඹලා උඹලාගේ සිස්ටම් එක ඇතුලේ ඕන මගුලක් කරගත්තාට අපට කමක් නැත. හැබැයි අපේ අාතල් කඩන්න එපාය. අපේ ආතල් කඩන විට අපටද ආතල් කැඩීමට සිදුවේය!"