රුක් දෙවියගෙ දත් ගැලවිල්ල.

අද කියන්න යන්නෙ කතාවක්. ඒ කියන්නෙ ඔරිජිනල්ම කතාවක්. ඉස්සර, රාජ් පැටිය කාලෙ හැමදාම නිදාගන්න කලින් තාත්තගෙ කතාවක් අහන්නම ඕන. ඒ කාලෙ අපේ නගා හිටියෙත් නෑ. අක්කල දෙන්න දෙපැත්තෙ තියාගත්තම බාලය වෙච්ච මට තාත්තගෙ ඔඩොක්කුව හිමිවෙන්නෙ නිතරගයෙන්මයි. කරුමෙ කියන්නෙ අවුරුදු ගනනක් යනකන් කතන්දර වලින් අහන්න ලැබුනෙ මැද හරියක් වෙනකන් විතරයි. ඊට පස්සෙ තාත්තගෙ ඔඩොක්කුවෙම නිදි. කතාව අවසන් වෙනකන් අහන්න තරම් වයසට එනකොට කතා ඉබේම නැවතුනා. අනිත් කාරණාව නගා ඉපදුනාට පස්සෙ ඔඩොක්කුවෙ අයිතියත් එයාට මාරුවුනා. හරි! ඒ ගැන ඒ ඇති.

ඊට පස්සෙ කතන්දර ගැන කියන්න ‍වචනයක් තියනව. කතන්දර කියනව-අහනව කියන්නෙ අපේ පැරැන්නන්ගෙ නම් ජීවිතවල කොටසක්. දැන් වගේ තාක්ෂනය දියුණු තත්වයක නැති ඒ කාලෙ ගෙදර ඉස්තෝප්පුවෙ එල්ලල තියන පැට්‍රල් ලාම්පු එලියෙන් හරි චිමිනි ලාම්පුවක එලියෙන් හරි ආලෝකමත් වෙච්ච තැනක රවුමට බිම වාඩිවෙලා ඉදගෙන කතන්දර කියනඑක-අහනඑක තරම් ආශ්වාදයක් තවත් කොයින්ද. ඒකාලෙ රූපවාහිනිය කියනදේ ගැන අහල තිබුන විතරයි.(අපේ කාලෙ, ඊට ඉස්සර දන්නෙත් නෑනෙ). ඒ අහපු කතන්දර වෙනුවට අද තියෙන්නෙ ජරා මෙගා නාට්ටි බැලිල්ල විතරයි. අනිත් කාරණාව ඒ ජාතියෙ කතන්දර අද වෙනකොට අභා‍වයට ගිහිල්ල ඉවරයි. දැන් තියෙන්නෙ කියල ඉවරවුනාම (ටියුබ්ලයිට් පොරක් නෙවේ නම්) ඉල ඇදෙන්න හිනායන කතන්දර විතරයි. එයිනුත් හොදම ඒව අම්ම තාත්ත ළමයි ඉස්සරහ කියන්න පුළුවන් දේවල් නෙවෙයි කියල දන්නෝ දන්නවනෙ. අනෙක දැන් ඉන්න පුංචි එවුන්ට කතා අහන්න තරම් වෙලාවක් නෑ. අපි කතන්දර අහපුවෙලාවල උන් ඉන්නෙ එක්කෝ නයිට් ක්ලාස් එකක නැත්තං හෝම් වර්ක් ගොඩකට යටවෙලා. හරි දැන් කතාව අහන්නකෝ, අන්තිමට හිනා යන එකක්නං නෑ.

ඔන්න එකෝමත් එක රටක තිබුන දුප්පත් ගමක්. මේ ගමේ හිටිය තරමක් වයසක ගෑණු මනුස්සයෙක්. දවසක් හවස්යාමෙ මේ මනුස්සය ඉරිගු ටිකක් එහෙම බැදගෙන කාල කැලේට ගියා දර ටිකක් හොයාගන්න. කැලේ ඇවිදල ලොකු දර මිටියකුත් බැදගෙන ඉවර වෙනකොට ටිකක් විතර ඇගට මහන්සියි. ඒගමන වටපිට බලනකොට දැක්ක රූස්ස ගහක්. මේ මනුස්සය දර මිටිය පැත්තකින් තියල ගස් හෙවනෙ ගහට පිටදීල ඉන්නකොට දන්නෙම නැතුව නින්ද ගියා.

නිදාගන්න අතරෙ මෙයා අපූරු හීනයක් දැක්ක. ලස්සන රූපයක් තියන දිව්‍ය සළු ඇදගත් රුක් දෙවියෙක් ගහෙන් බැහැල මේ අම්ම ලගට ආව. ඒ වෙනකොටත් මෙයා කට ඇරගෙනයි නිදාගෙන හිටියෙ. රුක් දෙවිය සමහර විට ගිය ආත්මයක දත් දොස්තර කෙනෙක් වෙන්න ඇති, එයාගෙ අවධානය යොමුවුනේ නිදාගෙන ඉන්න කාන්තාවගෙ දත්‍සැට්එක දිහාවට. එහෙන් මෙහෙන් ගැලවිලා තිබුන දත් අතරින් හොද යයි කියන්න තරම් එක දතක්වත් කටේ තිබුනෙ නෑ. ඉතින් රුක් දෙවිය කලේ දත්ටික එකින් එක ගැලවීම. ඊට පස්සෙ මුතු ඇට පෙලක් වගේ දත් සැට් එකක් කටට සවිකලා. අදකාලෙ වගේ ඉන්ජෙක්ෂන් ගැහුවෙ නැතුවට දේව බලෙන් වේදනාවක් නැතිවෙන විදියට වැඩේ කරලා ගහට නැගල අතුරුදහන් උනා. හීනය අවසානයේ ඇහැ ඇරුන කාන්තාවට තමන්ගෙ කටට වෙච්ච අමුත්ත තේරුනා. වහාම දර මිටියත් අරගෙන ගෙදර ගිය හැටියෙම භාජනයකට වතුර එකක් පුරවගෙන දත් සැට්එක බැලුව. බලල වෙච්ච දේ තේරුම් ගත්ත.

කොහොම කොහොම හරි අල්ලපු ගෙදර ගෑණු මනුස්සයගෙ කනටත් මේ කතාව ගියා. එයාගෙත් දත්වල පොඩි අප්සැට් එකක් තිබුන නිසා මුල ඉදලම කතාව අහගත්ත. අන්තිමට එයත් තීරණයක් ගත්ත. අර මනුස්සය කලා වගේම ඉරිගු ටිකකුත් බැදගෙන කාල දර මිටියකුත් බැදගෙන ගහ ලගට ඇවිල්ල හොදට කටත් ඇගෙන හොර නින්ද පටන් ගත්ත. මේ අතරෙදි සුපුරුදු පරිදිම රුක් දෙවියත් ආව. ඇවිල්ල හෙමිහිට දත් සැටිඑක ගැලෙව්ව. දැං ගෑනිට ඉවසිල්ලක් නෑ, රුක් දෙවිය මොන විදියට දත්ටික හදයිද කියල. මේ අතරෙ පොඩි තන්හාවකුත් ඇතිවුනා අල්ලපු ගෙදර ගෑණිගෙ දත්ටික තරමටම හොද තත්වයේ දත් සැට් එකක් ලැබෙයිද කියලත්. ඉතින් මේ මනුස්සය කලේ ඇදල පැදල "අයිටත් හොදී...........න්" කියල කිවුව එක. මේ ගෑනිගෙ කතාව අහපු රුක් දෙවියො හොදටම භයවුනා. එයා කලේ වහාම ගහට නැගල අතුරුදහන් වෙන එකයි.

ගෙදර ගිහිං වතුර හට්ටියෙන් බැලුවමයි ගෑණිට තරු පෙනුනෙ තිබුන දත්ටිකත් නැතිවෙලා. වැඩි තන්හාව දුකට හේතුවේ කියන්නෙ ඕක තමයි.

අදට ඉවරයි. සදුද එන්නං. කතාව/කතන්දර ගැන දන්න දේවල් තියනව නම් කියන්න.