කිහිපදෙනෙක් බ්ලොග්කරුවෝ.....

පහුගිය සති අන්තයේ ඇදීගිය යම් සංවාදාත්මක කාරණාවක් සම්බන්ධ ලිපි ගනනාවක් මේ සඳුද කියවන්න ලැබුන. මේ කාරණය ගැන කතා කරන්න මගේ කැමැත්තක් නැතත් මේ සංවාද බැලුවම එක කාරණාවක් පේන්න තිබුන. ඒ තමයි මිනිස්සු ඇතුලෙ කොච්චර පරස්පරතා තියනවද කියනඑක. එක කාරණාවක් සම්බන්ධව තියන ප්‍රතිපත්තිය තවත් කාරණාවක් සම්බන්ධයෙන් නෑ. ඇත්තේම නෑ. මම කල්පනා කලා ඒ ගැන. මුලදි මට හිතුනෙ මිනිස්සු ව්‍යාජයක ජීවත් වෙනකොට එහෙම විසංවාදයන් ඇතිවෙනව කියල. ඒත් ඒක එහෙම නෙවේ වෙන්නත් පුළුවන්. මේ කියන කතාව ඔහේලට තාම තේරෙන්න නැතුව ඇති. මෙන්න මේ උදාහරණය ගන්න.

ඔන්න ඉන්නව භෞතිකවාදියෙක්. ඇත්තටම අපිට පේන්නෙ මෑන් කරන කියන දේවල් වලින් එයා එහෙමයි කියල. දවසක් කාගෙ හෝ ක්‍රියාවක් හේතුවෙන් මෙයාගෙ හිත හොඳටම රිදෙනව. එයාට මලපනිනව. අන්න එතකොට එයා කියනව,

"තොට හෙන හතම වැදියං!" කියල. නැත්තං කියනව "මට කරපු දේට උඹට කවදාහරි පල දෙනව!" කියල. ආන්න ඒ වෙලාවට අර භෞතිකවාදියගෙ කරුමෙ ගැන තියන විශ්වාසය එලියට පනිනව. නිරුවත එලි වෙනව.

දැං තේරුනා නේ?

මේක සංකීර්ණ කේස් එකක්. මතුපිටින් බැලුවොත් හිතෙන්නෙ මේගොල්ල පරස්පරයන් සහිතව ජීවත් වෙන උදවිය කියල. ඒත් ඒක නිවැරදිම නෑ.

මිනිහ කියන්නෙත් ප්‍රෝග්‍රෑම් කරපු යන්ත්‍රයක් වගේ දෙයක් තමයි. මේක විස්තර කරන්න පුළුවන් මේ රූපෙන්.

1.ඔය රතුපාට ටිකෙන් ඉන්නෙ ලේ,මස්, ඇට ... සහ වලින් හැදිච්ච "මනස" කියන ඕඑස් එක දාල තියන මිනිහ.
2.ඊට පිටින් තියෙන්නෙ මිනිහගෙ තියන ඇත්තම අව්‍යාජ සිතුවිලි සමුදාය. කවුදෝ කියල තිබුන කන බොන වෙලාවටත්, අහවල් වැඩේ කරන වෙලාවටත්, නිදාගන්නකොටත් මිනිහගෙ තිරිසන් ලක්ෂණ තියනව කියල. ඔන්න ඔය අව්‍යාජ කොටස තමයි ඒ.
3.මතභේදයට ලක්වෙන අන්තිම කොටස තමයි පිටින් තියෙන්නෙ. මේක හැදිල තියෙන්නෙ ටිකක් විතර කැඩෙන බි‍ඳෙන සුළු-අස්ථාවර-ද්‍රව්‍ය වලින්. ඒ කියන්නෙ සමාජ සම්මතයන්, සිරිත්-විරිත්, සංස්කෘතිය.... ආදී දේවල් වලින්. මේ ලේයර් එක වඩා හොඳින් ආරක්ෂා කරගන්න මිනිස්සු තමයි ඇත්තටම අව්‍යාජ මිනිස්සු කියල කියන්නෙ. මේ ලේයර්එක ඇතුලෙ තියන සීමාවන්-බන්ධන, හැදියාව, හොඳ-නරක හෑම දෙයක්ම එක එක ප්‍රබලතා මට්ටම් වලින් තමයි සැකසිලා තියෙන්නෙ. මම උඩ කිව්ව භෞතිකවාදියගෙ උදාහරණෙ ගනිමු. එයා භෞතිකවාදියෙක් උනාට ඉතා කුඩා ප්‍රතිශතයක් තියනව අනෙක් පැත්තත්. නමුත් ඒ පැත්ත මතුවෙන්න නං සෑහෙන බලයක් ප්‍රතිවිරුද්ධව යොදන්න වෙනව. එතන උනේ ඒකයි. මේ කතන්දරේ මට මතක් උනේ මම කිව්ව බ්ලොග් පෝස්ට් කියවනකොට මට මතක් වෙච්ච ඈත අතීතයේ කියවපු කෙටි කතාවක් නිසා.

අයිසැක් අසිමොව් කියන්නෙ විද්‍යා ප්‍රබන්ධ කතා කාරයෙක් කියල සාහිත්‍ය මාසෙ කියන්න ඕන නෑනේ. රොබෝ නියම තුන ඉදිරිපත් කලෙත් එයා තමයි. මෙන්න රොබෝ නියම,

1.රොබෝ මිනිසාට අනතුරුදායක නොවියයුතු අතර මිනිසා ආරක්ෂා කල යුතුයි.
2.මිනිසාගේ විධාන පිලිපැදිය යුතුයි.
3.තමන්ගේ ආරක්ෂාව තමන් සලසාගත යුතුයි.(මේ නියම ඉහල සිට අනුපිලිවෙලට විහිදෙන්නෙ)

එක කතාවක තියන විදියට රොබෝ කෙනෙක් සූර්යා කිට්ටුවට යවන්න උත්සාහ කරනව. ඒ කියන්නෙ එයාට නියෝග ලැබෙනව දෙවැනි නියමය අනුව. ටික දුරක් යද්දි රොබෝට තේරෙනව අධික තාපය නිසා තමුන් විනාශවෙන්න පුළුවන් කියල. එතකොට තුන්වැනි නියමය අනුව එයා ආපස්සට අදිනව. මේ නියෝග දෙකේ බලය සමාන වෙන අවස්ථාවෙදි එයාට කරන්න දෙයක් නෑ. අන්තිටම රොබෝ ඉර වටේ යන්න පටන් ගන්නව (බල තුලනය නිසා). අන්තිමට රොබෝ බේරගන්න මනුස්සයෙක් ඉදිරිපත් වෙනව. එයා සූර්යා දෙසට යනකොට (විනාශ වෙන්න) පළමු නියමය අනුව ක්‍රියාත්මක වෙන රොබෝ බල තුලනයෙන් මිදිල එනව මිනිහ බේරගන්න. මොකද පළමුවැන්න වඩාත් ප්‍රබලව තියන නිසා.

ඔන්න ඔය විදියටම තමයි අපිත් හැදිල තියෙන්නෙ. අපේ පරස්පරයන් නැත්තටම නැති කරන්න බෑ. නමුත් පරස්පරයන් අඩුවෙන තරමට තමයි ලස්සන.

පලි- පිංතූරෙ පැහැදිලියි නේද?