කුමාර්, ජවිපෙ සහ වාම දේශපාලනය.

කුමාර් ගුණරත්නම් නිදහස් විය. වැඩි සද්ද බද්ද නැත. ඔහුගේ මව පැමිණ පුතු වැලඳගැනීමේ දසුන සංවේදීය. කොහොමටත් හිරේ ගිය පුතුන් නිදහස් වීම මවුවරුන්ට සතුටකි. පෙරටුගාමී සමාජවාදී පක්ෂයේ නායකයාට පසුගිය වසර කිහිපය තුල සිදුවූ අලකලංචි අනන්ත අප්‍රමාණය. ජවිපෙන් කුට්ටියක් කඩාගෙන අලුතෙන් පක්ෂය පිහිටුවීමත් ඒ හා සමාන්තරව ඔහු හා දිමුතු ආටිගල පැහැරගැනීමත් ඉන් අනතුරුව ඕස්ට්‍රේලියාව බලා යාමත් යලි මව්රටට පැමිණ වීසා නොමැතිව රැඳී සිටීම හේතුවෙන් අත්අඩංගුවට පත්වීමත් ඒ අතර ප්‍රධානය. කුමාර් මහතාට සිදුවූ මේ ඇබැද්දි රටේ දේශපාලනය පැත්තෙන් සහ ඔවුන්ගේම වාමාංශික දේශපාලනය අධ්‍යයනය කිරීමට හොඳ කේස් ස්ටඩියක්ය.

කුමාර් ජවිපෙට සම්බන්ධව සිටියේ තිරය පිටුපස හැංගුනු චරිතයක් ලෙසය. ඇතැමෙකුට අනුව කලක් ජවිපෙ නිල නොලත් නායකයාගේ භූමිකාවද ඔහු විසින් රඟදැක්වූ බව කියවේ. අනූව දශකයේ මැද භාගය වනවිට රටේ පැවති තත්වය අනුව දේශපාලන හැංගිමුත්තන් සෙල්ලම් කිරීමේ අවශ්‍යතාවයක් නොවීය. එහෙත් කුමාර් සිටියේ තිරය පිටුපසය. සැඟවුනු න‍ායකයෙකු සිටීම පක්ෂයට මාර මෙව්ව එකක් තිබුන නිසා විය හැකිය. හැංගිමුත්තන් සෙල්ලමට බොහෝ දෙනෙක් මනාපය.

ඉන්පසුව ආරම්භ වූයේ හතුරු මිතුරු සෙල්ලමයි. කුමාර් තවත් පිරිසක් සමඟ ජවිපෙන් ගැලවී ගිය අතර වාමාංශිකයන්ට ආවේනික වෛරය එතැනින් ආරම්භ විය. වාමාංශිකයන්ගේ සෙල්ලමට සම්බන්ධ වූ ආණ්ඩුවද කුමාර් සහ දිමුතු පැහැරගෙන පුවත් මවමින් උපරිම ලෙස ආතල් ගත් අතර කුමාර් යනුවෙන් අයෙකු නොදන්නා බව කියමින් ජවිපෙ පශ්චාත්භාගය පොලවේ ගසාගත්තේය. ඔවුන් පැහැරගැනීමට ජවිපෙන්ද උදව් ලැබුනු බව පසුව කියවුනි.

කෙසේ වුවත් වසරකට පසුව කුමාර් ගුණරත්නම් අර්ධ වශයෙන් නිදහස ලබා ඇති අතර එය පූර්ණත්වයට පත්වීමට නම් ඔහුගේ පුරවැසිභ‍ාවය සම්බන්ධ අවුල විසඳාගත යුතුය. ලංකාවේ රැඳී සිටිමින් දේශපාලනය කටයුතුවලට සම්බන්ධ වීමට ඔහුට අවශ්‍ය නම් අපරාධකරුවකු නොවන ඔහුට ඒ අවස්ථාව ලබාදීම 'යහපාලන රජයේ' වගකීමයි. මැවිසුරුවරයෙකු ලෙස සුවපහසු ජීවිතයක් ගතකිරීමට හැකිව තිබියදී ඔහුගේ තේරීම දේශපාලනය විය. එසේ හෙයින් කුමාර් ගුණරත්නම් නෙලාගත්තේ ඔවුන් විසින්ම වැපිරූ අස්වැන්න වන අතර ඔහු යලිත් බසින්නේ ඒ වගා භූමියටමය!