අයියෝ බැනුං අහන අරක්කු!

අපේ මිනිස්සු බොන්න දන්නෙ නෑ කියල කිව්වෙ මහාචාර්ය මාතලන්. බොන වෙලාවට කන්නෙ නෑ කිව්වෙ කතන්දර සූරීන්. ඔය දෙකම හරි කියමුකෝ. බීල කාල ඉවර උනාට පස්සෙත් නිකං ඉන්න බෑ නොවැ අපේ එවුන්ට. අද කියන්න යන්නෙ බිව්වට පස්සෙ කතා පෙට්ටිය ඕපන් කරන එවුන් ගැන. බ්ව්වට පස්සෙ කතාබහ ටිකක් විතර වැඩිවෙනව බොහෝ දෙනෙකුගෙ. මේ අතරිනුත් "එකෝ" උදවිය, ඒ කියන්නෙ එකම දේ කියවන උදවියත් එක්කනං වසනව බොරු.

ඔන්න මමයි රවි අයියයි අපේ සගයෙක් වෙච්ච චන්ද්‍රසිරි මහත්තයයි රාලහාමි කෙනෙක් එක්ක සෙට්වුනා. මේ රාලහාමිට උවමනාව තිබුන අපේ කස්ටිය ගෙනල්ල "සලකන්න". අදාල දවසේ වැවක් ලඟ සෙට්වුනා. කොහොම උනත් රාලහාමි එච්චර බොන මනුස්සයෙක් නෙවේ. ටික වෙලාවක් යද්දි රවි අයියට තියන ඥාති සම්බන්ධයක් ගැන රාලහාමි කියවන්න පටන් ගත්ත.

"රවී මහත්තයෝ......... ඔහේ නෑදෑකමට මගේ මස්සිනා...."
ඔන්න තව ටිකක් ඉන්නව,

‍"රවී මහත්තයෝ......... ඔහේ නෑදෑකමට මගේ මස්සිනා...."
"රවී මහත්තයෝ......... ඔහේ නෑදෑකමට මගේ මස්සිනා...."
"රවී මහත්තයෝ......... ඔහේ නෑදෑකමට මගේ මස්සිනා...."
.................................................
.................................................

ටික වෙලාවක් ගිය තැන රවි අයිය යන්න ගියා මොකද්දෝ වැඩක් තියනව කියල. දෙයියනේ කියල අපි සංතෝසවුනා, මොකද රාලහාමිගෙ කට වැහෙනවනේ. ඒත් සිද්ධවුනේ කවුරුවත් හිතපු නැති දෙයක්,

"රාජ් මහත්තයෝ....... රවි මහත්තය කියන්නෙ මගේ මස්සිනා....."
"රාජ් මහත්තයෝ....... රවි මහත්තය කියන්නෙ මගේ මස්සිනා....."
"රාජ් මහත්තයෝ....... රවි මහත්තය කියන්නෙ මගේ මස්සිනා....."
....................................................
....................................................

කරන්න දෙයක් නැති තැන අපි බීම නවත්තල ආව.

☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻

දෙවනි කතාව සිද්ධවුනේ යාළුවෙකුගෙ වෙඩිමකදි. චන්දරේ කියන්නෙ මගේ බැචා විතරක් නෙවේ, රූමා. උගේ වෙඩිම තිබුනෙ රත්නපුරේ. බැන්දෙත් අපේ බැචියක්. ඒකිගෙ ගෙවල් අපේ ප්‍රාන්තෙට කිට්ටු ප්‍රාන්තෙක. ඔන්න උදෙන්ම ගියා රත්නපුරේ වෙඩිම තිබුන හොටෙල් එකට. 11 විතර වෙද්දි බොන්න සෙට්වුනා. මේ අතරෙ මම දැක්ක එක මේසෙක ඉන්න දැකල පුරුදු ඩයල් එකක්. මෑන්ට කියන්නෙ පැටි අයිය කියල. හොයල බැලුවම මනමාලිගෙ පැත්තෙ ඥාතියෙක්. මම පොඩ්ඩක් කතා කරල ආයෙත් මගේ මේසෙට ආව. ටික වෙලාවකින් පැටි අයියත් ආව මගේ ලඟට.
"පුතාලා.... මම තමයි ......ගෙ මාමා. අඳුරගන්න මේ මගේ පුතා" (ඌ නං අරූගෙ පුතාම තමයි. කරටි කැඩෙන්න ගහල).
තව ටිකක් වෙලා ගියා. පැටි අයිය එනව පුතත් ඇදගෙන,

"පුතාලා.... මම තමයි ......ගෙ මාමා. අඳුරගන්න මේ මගේ පුතා"
"පුතාලා.... මම තමයි ......ගෙ මාමා. අඳුරගන්න මේ මගේ පුතා"
"පුතාලා.... මම තමයි ......ගෙ මාමා. අඳුරගන්න මේ මගේ පුතා"
....................................................

"මේ පුතාල කට්ටියම දැං අපේ ගෙදර එන්න ඕන...... එහෙම නේද මයෙ පුතේ...."

....................................................
"මේ පුතාල කට්ටියම දැං අපේ ගෙදර එන්න ඕන...... එහෙම නේද මයෙ පුතේ...."
....................................................

ඔන්න ඔහොමයි සිද්ධිය. පැටි අයිය ටෝක් දෙනකොට අපේ එවුන් මගේ කන ලඟට එනව,

"මොකද්ද %$$%^$ උඹ මේ කලේ. මොකටද මේ ^$%&^%&$ එක්කරගෙන ආවෙ"

☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻

මේක හොට්ම හොට් සිද්ධියක්. ඊයෙ රෑ සිද්ධවුනේ. ඔන්න අපි තුන්දෙනෙක් මළගෙදරක ගියා. ඒ ගමනට ඉස්සෙල්ල කිව්ව චන්ද්‍රසිරි මහත්තයත් ඇතුලත්. රෑ 7.30ට විතර මළගෙදරට ගියත් දන්න කියන කවුරුත් නෑ. දෙවනි කතාවෙ මම පැටි අයිය සෙට් කරගත්ත වගේ චන්ද්‍රසිරි මහත්තය කවුදෝ වයසක මනුස්සයෙක් සෙට්කලා. උන්නැහේ ඒ වෙද්දිත් හොඳ ගානකට හිටියෙ. දැන් මගේ අතින් අල්ලගෙන කතාව පටන් ගත්ත,
පුතේ..... අපේ ගෙවල් තියෙන්නෙ හතලිස් දෙකේ(ඒ කියන්නෙ ප්‍රදේශයක්). අමරවීර ඇමතිතුමා මගේ අතේ හිටියෙ පොඩි කාලෙ...."
"පොඩි දවස්වල ඇමතිතුමා පොඩියි නේද?" මගෙන් අතුරු ප්‍රශ්නයක්
"මොනව කියනවද පුතේ.... මම මෙහෙම වඩාගෙන හිටියෙ"(ඒ කියන්නෙ හරහට)
"කුට්ටිගලේ පොලිසිය ලඟට ඇවිල්ල ඇල්බට් අයියගෙ ගෙදර කොහේද කියල අහන්න.... ඕන කෙනෙක් කියයි...... නැත්තං පොලිසියට ගිහිල්ල කියන්න........ අපේ ගෙදරට ගෙනත් බස්සවයි(*කේ තමයි)......"

රෑ දොලහ විතර වෙනකල් ඉන්න බලාගෙන මළ ගෙදර ගියේ. 9.30 වෙද්දි ආව‍, අර යෝදයගෙන් බේරෙන්න බැරි කමට. හැබැයි චන්ද්‍රසිරි මහත්තය නං මගෙන් දෙකක් අහගත්ත.

☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻ ☺ ☻

2011 මේවගේ කාලෙක තමයි මංතුමා බ්ලොග් ලිවිල්ල පටන් ගත්තෙ. ආපු හැමෝටම ස්තුතියි!