මගේ, අපේ සහ ඔවුන්ගේ දේශපාලනය.

රසිකොලෙ‍ාජි අඩවියේ අද පෝස්ටයෙන් කතා කර තිබුනේ මිනිසුන්ගේ දේශපාලන මතවාදයන් පිළිබඳවය. ලංකාවේ මිනිසුන්ගේ දේශපාලන මතවාදයන් (මතවාදයන්ට එහා ගිය ආත්මාර්ථයන් ගැබ්ව ඇති බැවින් මේවා 'මතවාද' ලෙස සැලකීමද සදොස් යැයි කිවහැකිය) සකස් වන ආකාර කිහිපයකි.

1.උප්පත්තියෙන්.
වයස දහඅට එලඹීමත් සමඟ ඡන්ද අයිතිය ලැබී, සාම්ප්‍රදායික ලෙස මව්පියන්ගේ දේශපාලන පක්ෂයට කතිරය ගසන්නන් මේ කුලකයට අයත්ය. තමුන් කැපුවත් අසුවල් පාට අයවලුන් යැයි කියාගන්නා බොහෝ දෙනා මෙසේ උප්පැන්න සහතිකයෙන්ම ඒ ඒ පක්ෂ වලට සහයෝගය දක්වන්නන්ය. තවත් අතකින් දීර්ඝ කාලීනව පක්ෂයක ක්‍රියාකාරී කටයුතු වලට සම්බන්ධවී තිබිම හේතුවෙන් ඔවුන් අත්පත් කරගත් වාසිදායක තත්වයන් හේතුවෙන් මෙවැන්නන්‍ සදාකාලිකව තම මුල් පක්ෂය සමඟ සිටී. පක්ෂයේ ප්‍රතිපත්ති හෝ තමන්ගේ පක්ෂය රට වෙනුවෙන් කරන සේවාවෙහි හොඳ නරක කිරා මැන බැලීමක් සිදුකිරීමට මොවුන්ට අවස්ථාවක් මෙන්ම උවමනාවක්ද නැත. මැතිවරණ කාලයන්හිදී ප්‍රතිවාදීන්‍ගේ ඔලු පැලීමට දායක වන්නන්ගෙන් බහුතරය මෙවන් අයවලුන්ය. රටක සිටින ජනගහනයෙන් සැලකියයුතු තරම් කොටසකට හිමිකම් කියන මොවුන් රටේ අනර්ථයට හේතුවන බැව් නොකියාම බැරිය.

2.ප්‍රතිපත්ති හෝ පෞද්ගලික ලාභ අපේක්ෂාව.
පළමුව සඳහන් කල කුලකයේ සමහර අයවලුන් යම් අවස්ථාවකදී සාම්ප්‍රදායික පක්ෂය ඉවත දමා අනෙක් පක්ෂයක් හා එක්වේ. මේ සඳහා විවිධ හේතු තිබිය හැකිය. විටෙක බලයේ සිටින පක්ෂයෙන් ලබන යම් ලාභ ප්‍රයෝජනයක් හේතු කොටගෙන කලගුණ සලකනු වස් පක්ෂය මාරුකිරීම මොවුන් අතින් සිදුවේ. තවත් විටෙක වෙනත් ආණුඩුවක්/පක්ෂයක් වෙනුවෙන් අවංකවම අැතිවන පැහැදීමක් හෝ කලකිරීමක් මීට හේතුවිය හැතිය. උදාහරණයක් ලෙස 'යුද්ධය අවසන් කිරීම' හේතුවෙන් මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාට සහයෝගය දැක්වූ එජාප, ජවිපෙ පාක්ෂිකයන් මා ඕනෑ තරම් දැක ඇත. රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා පිළිබඳ කලකිරීමෙන් එජාපය අත්හැරීම තවත් උදාහරණයනකි. මේ වර්ගයේ මිනිසුන් අතර අවංකවම යම් ප්‍රතිපත්තියක් සහිත මිනිසුන් සිටින අතර පළමු වර්ගයේ අවස්ථාවාදීන්ද සිටී.

3.නිදහස් මතධාරීන්
කිසිදු පෞද්ගලික ලාභ අපේක්ෂාවෙන් තොරව යම් ප්‍රතිපත්තියක් වෙනුවෙන් පෙනී සිටින්නන් මෙම කුලකයට අයත් වේ. බොහෝවිට මොවුන්ට නිශ්චිත දේශපාලන මතයක් ඇති අතර ඒ ඒ අවස්ථාවන් වලදී තමන්ගේ මතවාදයන්ට ගැලපෙන පක්ෂ සමඟ කටයුතු කරයි. සාමාන්‍යයෙන් අඩු ප්‍රතිශතයක් වන මොවුන් පාවෙන ඡන්ද ලෙසද සැලකිය හැකිය. තවත් සමහර විට ලාභ අපේක්ෂාවලින් තොරව දෙවැනි කුලකයේ සිටින්නේ මෙවැන්නන්ය. උදාහරණයක් ලෙස යුද්ධය අවසන් කිරීම නිසා මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා සමඟ එක්ව සිටි පිරිස් 2009න් පසු ඇතිවූ තත්වයන් හමුවේ මේ වනවිට මෛත්‍රීපාල මහතා සමඟ එක්ව සිටිය හැකිය. සාපේක්ෂව මෙවන් මිනිසුන් රටෙහි වැඩි වීම යහපත් ප්‍රවනතාවයකි.

දේශපාලනිකව මිනිසුන් මෙලෙස වර්ග කිරීමට සිත්වූවේ පසුගිය ලිපි කිහිපයක/වෙනත් බ්ලොග් අඩවි වල අදහස් දැක්වීමේදී අපට කරන චෝදනාවකට පිළිතුරු සැපයීමේ අරමුණෙනි. නිදහසින් පසු ලංකාවේ දේශපාලනය ගමන් කරන්නේ කුමන දිශාවකටද යන්න අමුතුවෙන් පැහැදිලි කලයුතු නැත. 'එදාට වඩා අද නරක' යැයි බොහෝවිට සඳහන් වන තත්වයක් තුල කල්පනා ශක්තිය අැති මිනිසුන්ට කලයුත්තේ කුමක්දැයි කියාදීම අවශ්‍ය නැත. ටකරං කොලයට, කොන්ත්‍රාත්තුවට, රැකියාවට, වැටුපට.... අාදී වශයෙන් දේශපාලන මත දරන මිනිසුන් අතර අප සිටින්නේ ඔවුන්ට වඩා ඉදිරියෙනි. බ්ලොග් අවකාශයේ සිටින්නන් අතර අපට සමානයින් කොතෙකුත් හමුවේ. ඔවුන්ගේ දේශපාලන මතය සකස් වන්නේ 'නරකට එරෙහිව' බැවින්, දේශපාලනිකව ඔවුන්ගේ පක්ෂපාතීත්වය 'වැඩි නරකට එරෙහිව අඩු නරක' තෝරාගැනීමට සිදුවේ. මෙහිදී මුහුණ දියයුතු අනිවාර්ය සිදුවීම නම් දේශපාලන ලේබල් වලට ලක්වීමයි. ආණ්ඩුවේ සිටින්නන් 'නරක' නියෝජනය කරන විට බලය නැති විපක්ෂය 'හොඳ' න‍ියෝජනය කිරීම දේශපාලනයේ සාමාන්‍ය තත්වයකි. ඒ 'හොඳ' ම වෙනුවෙන් පෙනී සිටින නිදහස් මිනිසුන් වන අපටද විපක්ෂ ලේබල් වැදීම අනිවාර්ය තත්වයකි. වර්තමාන පාලන ක්‍රමය අනුව එක් පක්ෂයක් විසින් දීර්ඝ කාලයක් රට පාලනය කරන තත්වයකදී දීර්ඝ කාලීනව මිනිසුන් ලේබල්වීම සාමාන්‍ය තත්වයකි. සමහර විට හොඳ මිනිසුන් පක්ෂ තුලට තල්ලු වීමද මෙහිදී සිදුවිය හැකි අනර්ථයකි.

පක්ෂ දේශපාලනයෙන් ඔබ්බට ලංකාවේ දේශපාලනය/දේශපාලන ක්‍රියාකාරිකයන් ගමන් කරන්නේ නම් යහපත්ය. එහෙත් මෙහි දේශපාලන ක්‍රමය සකස් වී අැත්තේම එසේ නොවන පරිද්දෙනි. සෑම ක්ෂේත්‍රයක්ම දේශපාලනයෙන් වසාගෙන ඇති අතර දේශපාලනයෙන් තොරව පෞද්ගලික වාසි ලබාගැනීම පහසු නැත. මෙවන් තත්වයන්හිදී ප්‍රතිපත්තිගරුක මිනිසුන් බිහිවීම අඩුවන අතර බිහිවන්නේ පළමු සහ දෙවැනි වර්ගවල (නො)මිනිසුන්ය.